અગસ્ત મહારાજ ને શીવ જીએ કયું તમે કઈ માંગો ઉં તમને શુપત્ર પુષ્પાપું અગસ્ત મહારાજે ભગવા�
વિદાઈ લઈ રવાના થાય દંડીકાર એને માંથી પસાર થાય જ શીવ ને સતિ અવયા એકાણ ત્રેતા યુગનો થો એમ
વાં રામ એહી જાં સર્ભન હરી રઘુ મંસે તે હરી રાહુ મંસાય રહુકા
સાલ્યગું મળી સાલો તેમેરા તાલો
પિતા વચણ તજી રાજવું દાસી
પિતા વચણ તજી રાજવું દાસી
પિતા વચણ તજી રાજવું દાસી
પિતા વચણ તજી રાજવું દાસી
દંડક વન વીતર દંડક વન વીતર દંડક વન વીતર દંડક વન વાસિ
એહી અવસર ભન જનમાંરી ધારા જે સમયે શીવને પાર્વતી કથા સામલીન કઈલાસ જતાથા
દંડકા રહેનેમાંથી પસાર થયા એ સમયે ભગવાનનો જનમ થઈ ચુકેલો
પિતાની આગ્ણા માની ભગવાન ગનમાં નિવાસ કરતા આથા રાવણ સિતાનું અપહરણ કરીં જતો રહેલો
આને રામના સિતાના વિરહમાં રામ લક્ષ્મણ વિયોગી માં ફક ફરતા આથા એ સમયે શીવજી ક્યાંથી પસા�
કે સિતાના વિરહમાં રડતા રામ મ્રગને પશુ પંખીને પૂછા રામ દુરથી શીવજીએ જોયા
અને ભગવાનની એ દીવ્ય લિલાને જોતા જ શંક્ર ભગવાનના નેત્રમાં આસુઆવે હે સચ્ચિદાનંદ હે જગપા�
આમ કઈને ભગવાન શંકર રામજીની મનોમન સ્તુતિ કરી પ્રણામ કરે દુરથી વંદન કર્યા અને એટલા ભાવ વ�
ના વિયોગ માં વ્રક્ષો ને પૂછે કમારી સીતા ક્યાં આવા એક લોલુપ માણસ ને પ્રણામ કર્યા ભવાણી
ભવાણી રામ ને ના ઉલખી છે કે આમને સંદેહ કર્યો કે આ કોણ છે ભગવાન શંકર ને એમને વારંબાર પ્રશ્
જેગી જાવવી કહી ને તી નિગમ તુરાન યાગમ જાચી તિરતી જાવ્વગી
કહીને તી નિગમ પુરાન આગમ જાસ કિર્થી જાવગી
મુની ધીર જોવી સીથ સંતત દિમલ મન જેગી જાવગી
મુની ધીર જોવી સીથ સંતત દિમલ મન જેગી જાવગી
કહીને તી નિગમ પુરાન આગમ જાસ કિર્થી જાવગી
કહીને તિલીગન પુરાની આગમ જાતુ તિર્તિલી જાવાની
શોઈરામુળા ભાગ્રણ મધુમરણી કઈપથી માયાધની શોઈરામુળા ભાગ્રણ જાવુરણી તાય હક્ષ્માં રાવે
જાવતારે મહાણલે શોઈરામુળા હક્ષ્માં જાવુરણી તાય હક્ષ્માં જાવે
છોઈ રામ્યા પત્ત્જન્મ ધુર્વન કાઈ પતી માધાની
છોઈ રામ્યા પત્ત્જન્મ ધુર્વન કાઈ પતી માધાની
વેદો જેને નેતિ કહે મુણીઓ મહા મુષ્કેલીએ જેનું ધ્યાન પ્રાપ્ત કરી શકે
શ્રી મુખે શંકર બગવાને કરી તો ઈ સતિના મન્ને સમજાયું તો તુલ્સિદાચ્જીને લખું પડી
લાગન ઉર ઉપદેશ અને જદપી કહેઓ શિવ બાર બહું બોલે બિહંસી મહેશ હરી માયા બલ્જાઓ
બગવાન શંકર જી એ ખુંમ ઉપદેશ કહેઓ કે દેવી માનો છતામ સતિ માયા જી બગવાન શંકર મનમાં મનમાં હસ