Telgens weer komt geluk op mij neer
en ik heb het niet meer in de hand
onverwacht als een hogere macht
word ik door het gevoel overmand
stopt de trein op een teken van mij
het is net of de seinen verscholen zijn
wekenlang liep jij aan mijn plikken voorbij
en nu loop je met mij op het strand in hand
Vaar nog even met me mee, ik kom er nooit alleen
Laat me zweven op de wind en hou me op de been
Mijn hart is misschien groot,
maar niet van steen
En het wordt nooit meer zo onschuldig als voorheen
Te
veel leren,
het houdt op op een keer,
is de beelden wel eerlijk verdeeld
Zie ze kijken begrijpelijk weer,
succes is mijn evenbeeld
Ik droomde dat ik verdronk in een bad vol met talen,
een bad ik verloren had
Maar voor dag en oud word ik wakker naast jou,
beeld van een vrouw ga je mee op mijn pad
Vaar nog even met me mee, ik kom er nooit alleen
Laat me zweven op de wind en hou me op
de been Mijn hart is misschien groot,
maar niet van steen En het wordt
nooit meer zo onschuldig als voorheen
Vaar nog even met me mee,
ik kom er nooit alleen
Laat me zweven op de wind en hou me op de been
Mijn hart is misschien groot,
maar niet van steen En het wordt
nooit meer zo onschuldig als voorheen
Nee,
het wordt nooit meer zo onschuldig als voorheen