Zijn de dingen die je zegt,
wijze zinnen met een scherpe rand,
komen binnen in mijn hart, zo hard.
Een vriendschappelijk gevecht,
maar de liefde neemt de overhand,
oog om oog,
tand om tand.
Je raakt mijn hart, maakt me lekker,
verover me met je lach,
laat me zien wat ik niet eerder zat.
Raakt mijn hart, maakt me lekker,
mag ik van jou deze tas,
breng me vloed waar het dik om kan.
Je bent een paas en je houdt dat vast,
je lacht het laatst en je lacht het hardst,
ik ben de twaas die de nood wordt tast,
ik raak vertwaald, ik raak in de war.
Je raakt mijn hart,
raakt mijn hart.
Je zet allemaal dingen recht,
je brengt schommeling in mijn gevoel,
kom maar binnen in mijn hart,
in mijn hart.
Gooi je oude schoenen weg,
en we houden onze hoofden koel,
oog om oog, hand in hand.
Je raakt mijn hart, maakt me lekker,
verover me met je lach,
laat me zien wat ik niet eerder zat.
Raakt mijn hart, maakt me lekker,
mag ik van jou deze tas,
breng me vloed waar het dik om kan.
Je bent een paas en je houdt dat vast,
je lacht het laatst en je lacht het hardst,
ik ben de twaas die de nood wordt tast,
ik raak vertwaald,
ik raak in de war.
Je raakt mijn hart,
je raakt mijn hart.
Je bent een paas en je houdt dat vast,
je lacht het laatst en je lacht
het hardst,
ik ben de twaas die de nood wordt tast,
ik raak vertwaald, ik raak
in de war.
Je raakt mijn hart,
je raakt mijn hart.
Je raakt mijn hart.