*Κοριτσάκι αυτή μικρό να μαζεύει ζωηρόΠαπαγούπε σε κάποιο άγροΟι διαβάτες την κοιτούσαν μαγεμένοιΚαι περνούσαν με ένα βήμα σιγανόΜ' αυτός μες στο δειλινόΕίπε μήθος ταπεινόΣτο λουλούδι το ζωντανόΠαπαρούνα χαροτήΟι διαβάτες που διαβάζουνΣ' αγαπούνε, μα σ' οπένουνΚαι καμένας δεν θα σου πειΠαπαρούνα χαροτήΠαπαρούνα δυρωμένηΟ διαβάτης που προζημένειΑλλημβένζει τα αυρήΔεν τον άκουσε η δροσάτηΠαπαρούναΕμεγάλωσε και πίστεψε πολλάΛόγια ενός απατηλάΚι ύστερα αλλού πιο τρέλαΚατρακύλησε χαμηλάΞεπεσμένη στους δρόμουςΜια τρουτή φουρτούλαΚι η που χόρευε ένα βράδυ στη σκηνήΣαν πως άκουσε βραχνήΝα της λέει μια φωνήΑπ' τη σάλα της κάτιΠαπαρούνα χαροτήΠαπαρούνα σκυφερότηΟι διαβάτες που διαβήκανΣ' αγαπήσαν, μας αφήκανΒουτυγμένοι μες στην τροπήΠαπαρούναΒουτυγμένοι μες στην τροπήΠαπαρούνα μαραμένηΟ διαβάτης που προσμένειΆλλη δεν ζητάΜαυρή*