ฉันเฝ้าถามความสุขอยู่ที่ไหน
ชายที่เขาเดินผ่านฉันเข้ามา
บอกกับฉันขอร้องสักครั้ง
แต่ว่าที่มือเขาก็มีหนึ่งครั้ง
เกือบแหลกใจ
ถามกลางรถฝนปล่อยตายเขา
ก็ถามฉันว่าอยากสุขไหม
ลองหุบรมมือสักพักหนึ่ง
และเหนื่อยหน้ามองวันเวลา
มองยอดน้ําที่มันกระทบเปล่า
ยังเบียบอยู่ใช่ไหม
หรือไม่มีฝนบนท้องฟ้า
ไม่มีอะไรแน่นอน
ถ้ามองจากตรงนี้
เดี๋ยวก็มืดแล้วก็สว่า
อาจจะมีฝนก่อแปดภายุ
หรือหลมลอยเปลี่ยวอยู่แค่นั้น
สุขที่เคยเดินทางตามหามันดัก
ไม่ได้ใกล้ที่ไหน
อยู่แค่นี้เอง
ยิ้ม ฉันยิ้มมากกว่าทุกครั้ง
สุขที่ฉันตามหามาแสนนาน
อยู่ตรงนี้แค่เพียงกับใจ
อย่าไปยืดถือมันและกอดไว้
แค่ร่มเท่านั้น เท่านั้น
บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน
ถ้ามองจากตรงนี้
เดียวก็มืดแล้วก็สว่าง
อาจจะมีฝนก่อเป็นภายุ
หรือลมลอยเปลี่ยวอยู่แค่นั้น
สุขจะเคยเดินทางตามหามันด้าน
ไม่ได้ใกล้ที่ไหน
อยู่แค่นี้เอง
บนท้องฟ้าไม่มีอะไรแน่นอน
ถ้ามองจากตรงนี้เดียวก็มืดแล้วก็สว่าง
อาจจะมีฝนก่อเป็นภายุหรือลมลอยเปลี่ยวอยู่แค่นั้น
สุขที่เคยเดินทางตามหามันด้าน ไม่ได้ใกล้ที่ไหน
อย่าประยิด อย่าประถึง อย่าไปเอาก็ดวาย ก็จะไม่เสียใจ
ทั้าลอร์ดชีวิตต้องผ่านการเปลี่ยนแรงลูกกว่าใคร
ทุกทุกสุขแค่ไหน ก็อยู่ชิดเธอมา
เต็มไปด้วยร่องร้อยและความตา
ฉันได้เห็นแล้วเหมือนปวดใจ
ไม่ใช่เพียงแค่เธอที่ถูก
ฉันก็เป็นแบบเธอเธอได้ไหม
อยากคอยจะลองยอดร่มจะถือเอาไว้นาน