ฉันเฝ้าถามความสุขอยู่ที่ไหน
ชายที่เขาเดินผ่านฉันเข้ามา
บอกกับฉันขอร้องสักครั้ง
แต่ว่าที่มือเขาก็มีหนึ่งครั้ง
เกือบแหลกใจ
ถามกลางรถฝนปล่อยตายเขา
ก็ถามฉันว่าอยากสุขไหม
ลองหุบรมมือสักพักหนึ่ง
และเหนื่อยหน้ามองวันเวลา
มองยอดน้ําที่มันกระทบเปล่า
ยังเบียบอยู่ใช่ไหม
หรือไม่มีฝนบนท้องฟ้า
ไม่มีอะไรแน่นอน
ถ้ามองจากตรงนี้
เดี๋ยวก็มืดแล้วก็สว่า
อาจจะมีฝนก่อแปดภายุ
รื้อนลมรอยเปลี่ยวอยู่แค่นั้น
สุขที่เคยเดินทางต่ามหามันด่า
ไม่ได้ใกล้ที่ไหนอยู่แค่นี้เอง
ยิ้ม ฉันยิ้มมากกว่าทุกครั้ง
สุขที่ฉันตามหามาแสนนาน
อยู่ตรงนี้แค่เพียงเข้าใจ
อยากไปยืดเธอมะเลข่อดไว้
อยู่แค่รมเท่านั้น เท่านั้น
บนท้องฟ้า ไม่มีอะไรแน่นอน
ถ้ามองจากตรงนี้ เดี๋ยวก็มืดแล้วก็สว่าง
อาจจะมีฝนกอบเป็นภายุ
หรือลมลอยเปรี้ยวอยู่แค่นั้น
สุขที่เคยเดินทางตามหามันดัน
ไม่ได้ใกล้ที่ไหน อยู่แค่นี้เอง
ว่า
ฉันเธอถือหลงพลาด ติ่งไปด้วยร่องรอยและคราบน้ําตา
ฉันได้เห็นแล้วเมื่อปวดใจ
ไม่ใช่เพียงแค่เธอที่ถูก ฉันก็ได้เริ่มเธอเธอได้ไหม
อย่าคอยจะลองยอดร้อง จะถือเอาไว้นาน ยอดมันออกไป