Πολλούς έχουν τρελάνει δύο μαβαλά μάτιαΠολλοί καταστραφήκαν για γαλανάΠολλές καρδιές τα γκρίζα κάναν κομμάτιαΜα εγώ φοβάμαι τα καστανάΑυτά μου έλεγε ένας φίλος μου ένα βράδυΚι εγώ γελούσα ηρωνικάΩς που ένα βλέμμα καστανό γλυκό σαν χάδιΜια μέρα με έκανε να υπόσπαραχτικάΜουσικήΣε μια ζωή καταστραμμένηΑπό τον έρωτα μιας καστανήςΣε μια ζωή που δεν σου μένειΠαρά να κλαις και να πονείςΣε μια ζωή τυραννισμένηΠου δίχως λόγο πια διαβαίνειΖωή παίζει, ζωή χαμένηΝα ζει κανείς ή να μη ζειΠόσες φορές δεν είπα να βρω έναν τρόποΝα μην ξυπνήσω πλέονΚάποιο πρωίΜα δεν το θέλω μήπως της κάνει κόποΝα με θυμάται μες στη ζωήΌχι δεν θέλω τα ματάκια της να κλάψουνΓια μένα ούτε μισή στιγμήΑς πανχαρούμενα κι αλλού φωτιές να ανάψουνΚι ας περισσέψουνε για μέναΗ λυγμήΣε μια ζωή καταστραμένηΑπό τον έρωτα μιας καστανήςΣε μια ζωή που δεν σου μένειΠαρά να κλαις και να πονείςΣε μια ζωή τυραννισμένηΠου δίχως λόγο πια διαβαίνειΖωή παίζειΖωή χαμένηΝα ζει κανείςΤι να μη ζειΖωή