Είχα πάθος
Με σουβλάκια μακαρόνια
Με πιφτέκια, με ροστπίφ και ομπορικά
Κι όσο με έψινε το πάθος
Τόσο αποχτούσα πάχος
Αποχώρη είχα λατρεία στα γλυκά
Όλε πατιασμένη μη
Μη μ' αφήνεις στα στιφάδα
Πατιασμένη μη
Μοναχή μου κι αγελάδα
Ε, τι να κάνω
Και τι να πω
Δυο παθοί έχω
Εσένα και το φαγητό
Εσένα και το φαγητό
Σ' αγαπούσα από καρσόνι
Κι η καρδούλα μου να λιώνει
Σαν μου σέρβιρε σκοτόπουλο ψητό
Κι όταν μέτρο πια είχες φτάσει
Σου φθένα
Πάντα με βιάζει
Για ντολμάδες
Κι επιπλέον για να σε δω
Κι είμαι πάντα μπακατέλα
Φουσκωμένη σαν σαμπρέλα
Κι εσύ πάντα μέτρος
Στο ίδιο ρεστοράμ
Τρώω ακόμη
Με ένα πάθος
Κι εσύ με μίσησες
Στο βάθος
Γιατί πάντα σαν με βλέπεις
Λες αμάν, ναι αμάν
Πατιασμένη μη
Μη μ' αφήνεις
Στα στιφάδα
Πατιασμένη μη
Μη
Μονάχη μου
Για γελάδα
Πιν να κάνω
Και τι να πω
Δυο παθή έχω
Εσένα που κάθε φαγητό
Να κάνω κάποιο φαγητό
Ε, τι να κάνω
Ε, τι να κάνω
Και τι να πω
Δυο παθή έχω
Εσένα και το φαγητό
Εσένα και το παθοτό