ΛόλαΚαι έμαθα πολλάΣαν σβήσουνε τα φώταΚαι πέσει η νυχτιάΠερνάω κρυφά την πόρταΚαι φεύγω βιαστικάΨάχνω να βρω μια αγάπηΔικιά μου αληθινήΝα μη μου φέρνει δάκρυΚαι πίκρα το πρωίΜακριά απ' τους πελάτεςΤον πρόστιχο καπνόΣηκώνω τα δυο μάτιαΚι εγώ στον ουρανόΕγώ που λες η ΛόλαΗ διάσημη ξανθιάΠου τα έχω ζήσει όλαΚαι έμαθα πολλάΣτην άδεια της ζωής μουΔεν βρήκα μια χαράΚαράβι το κορμί μουΣτις θλίψεις τα νεράΑυτοί που με γνωρίσανΜια νύχτα στη βροχήΠοτέ τους δεν ρωτήσανΤι κρύβω στην ψυχήΠοτέ τους εναντίωΔεν μου είπαν τρυφερόΤο βλέμμα ήταν κρύοΤο γέλιο τους πικρόΤο ένιωσα κι απόψεΜέσα σε μια στιγμήΈνα άγριο παρεδώσεΓια μένα η ζωήΚι αν πούλησα αγάπηΣαν τρόπους και θεόΑγόρασα το δάκρυΚαι το συνδυασμόΕγώ που λεςΗ ΛόλαΦιγούρα θλιβερήΠηγαίνωΜες στη νύχταΓια πάνω μοναχήΕγώ που λεςΗ ΛόλαΗ διάσημη ξανθιά*