Λόλα
Και έμαθα πολλά
Σαν σβήσουνε τα φώτα
Και πέσει η νυχτιά
Περνάω κρυφά την πόρτα
Και φεύγω βιαστικά
Ψάχνω να βρω μια αγάπη
Δικιά μου αληθινή
Να μη μου φέρνει δάκρυ
Και πίκρα το πρωί
Μακριά απ' τους πελάτες
Τον πρόστιχο καπνό
Σηκώνω τα δυο μάτια
Κι εγώ στον ουρανό
Εγώ που λες η Λόλα
Η διάσημη ξανθιά
Που τα έχω ζήσει όλα
Και έμαθα πολλά
Στην άδεια της ζωής μου
Δεν βρήκα μια χαρά
Καράβι το κορμί μου
Στις θλίψεις τα νερά
Αυτοί που με γνωρίσαν
Μια νύχτα στη βροχή
Ποτέ τους δεν ρωτήσαν
Τι κρύβω στην ψυχή
Ποτέ τους εναντίω
Δεν μου είπαν τρυφερό
Το βλέμμα ήταν κρύο
Το γέλιο τους πικρό
Το ένιωσα κι απόψε
Μέσα σε μια στιγμή
Ένα άγριο παρεδώσε
Για μένα η ζωή
Κι αν πούλησα αγάπη
Σαν τρόπους και θεό
Αγόρασα το δάκρυ
Και το συνδυασμό
Εγώ που λες
Η Λόλα
Φιγούρα θλιβερή
Πηγαίνω
Μες στη νύχτα
Για πάνω μοναχή
Εγώ που λες
Η Λόλα
Η διάσημη ξανθιά
*