Fagur dagur er hafin glagur.
Jeg ken alt af omtesa,
kat la fram vist,
omtesa skriva,
som visur,
vit to bara.
Hjarta nu fint to alsti.
Fini hud,
alt af med sem vilja drema staira,
laire fjergvanda af lju a haira.
Svo i sak leisi,
o i reins kydni,
o i alsti ni, er engin leis a ti na minni leis.
Ástar skinit finir mér leivina til hæpniðnar,
o svo nytt jeg bara hver a stundar.
Ja,
jeg gæti mautar mina lundar,
stundum gætur eig,
hinn dær mig, enn sålin maivinn, hon endar eig.
Ekke regnir ei lif,
það sin kjemur fram,
jeg netten er aldri halding,
vi vur þá,
svo i sak leisi,
o i reins kydni,
o i alsti ni, er engin leis a ti na minni leis.
Er engin leis a ti na minni leis.
A ti na leis.
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật