Lintu,
lintava,
daim deg
til að fjanst.
Fölvum,
yður minn,
eilif glötum,
vegna þín.
Gjöðget ekki ni var veynam þín,
nú pilst ég fan þig,
byr ég að þú bæðir áfatt minn.
Og elskir mig,
ég lítur með þeg að þú er tjá mér,
þá nýbyttes fyrð er að lifa því.
Samt veit ég ver, minn ást er blekting,
ég finn það á mér, ég finn að þú munt særa mig.
Að eilif glötum,
yður minn, skelfinn,
grypur minn.
Og dið,
þið að hann missa þig,
daim deg til að fjanst.
Lintu,
lintava,
daim deg
til að fjanst.
Og elskir mig,
ég lítur með þeg að þú er tjá mér,
þá
nýbyttes fyrð er að lifa því.
Samt veit ég ver,
minn ást er blekting,
ég finn það á mér,
ég finn að þú munt særa mig.
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
