நெஞ்சம் என்னும் பூங்கடலில் ஆசைக்கனா பூத்திருக்குகைகளிலே அள்ளித்தர காலம் இங்கே காத்திருக்குரொக்கம் இருக்குற மக்கள் மனசில துக்கம் இல்லரொக்கத்தைச் சேர்த்திட என்னும் சிலருக்கு வெக்கம் இல்லரொக்கம் இருக்குற மக்கள் மனசில துக்கம் இல்லரொக்கத்தைச் சேர்த்திட என்னும் சிலருக்கு வெக்கம் இல்லவெக்கம் இல்லரொக்கம் இருக்குற மக்கள் மனசில துக்கம் இல்லதானதன் தன்னன்னாதானதன் தன்னன்னாஉள்ளம் கையளவுஉளத்தில் ஏக்கம் எவ்வளவுவெள்ளிமேயம் சுப்பி வரும்ännerில் வானம் அவ்வளவுகடலுத் தண்ணிதா przeciன் genug் எய் இருக்காதப்பாகண்டுது நீயும் என்னியே காதப்பாஎல்லார்க்கும் அளந்ந்து விஷ்ணம் யாரு Easுஅடையாகஎழுதாமல் எழுதி வைச்சான் எவ்வளவுஇங்கு இருப்பது மட்டும் போதும் போதும் என்று நீஅதன்த தக்கிறத தக்கிறத மத்தலம் மத்தலம் குட்டுக்கொட்டுஅதுக்கம் தோலை எட்டம் நம்ம விட்டுமத்தலம் மத்தலம் குட்டுக்கொட்டுஅதுக்கம் தோலை எட்டம் நம்ம விட்டுரொக்கம் இருக்கிற மக்கள் மனசில துக்கம் இல்லஅதுக்கம் இல்லஉரக்கத்தைச் சேர்த்திட என்னம் சீலறுக்கு வெற்கம் இல்லவெற்கம் இல்லதெய்வும் கொஞ்சம் கண்கு வரந்தாஎழக்க ஒரு வழி வரக்கும்இன்ப வெள்ளம் போங்கியே நிக்கும்மத்தலம் மத்தலம் குட்டுக்கொட்டுஅதுக்கும் போல ஏட்டம் நம்ம விட்டுமத்தளம் மத்தளம் கொட்டு கொட்டுஅதுக்கும் போல ஏட்டம் நம்ம விட்டுநிலவானமின்னும் உடையிலே நீந்தும் வெண்ணிலவேநீ பேசும் மடுமொழி இன்பம் சொல்லி பாடும் கண்மணியேபுன்னே பூவே பூவாரமேதங்கும் அன்புக்கென்றும் அதாரமேபூவாசம் தன்னைச் சொல்லும் நந்தவனம்புலகரியினின்�심히 rechtsque jewelsரம் furry fedaஉன் மன வாசம் சொல்வது இங்கே இந்த மனம்பொன்னமனப் பூவில் மாலை கட்டி வந்து நீதந்தத்தக் கிடுதத்து கிடுத்து மற்றலம் மற்றலம் பெட்டுக்கெட்டுஅழதுக்கம் தோல எட்கும் நம்மை விட்டுமற்றலம் மற்றலம் பெட்டுக்கிட்டு அழதுக்கம் தோல எட்டும் நம்மை விட்டுரொக்கம் இருக்கிற மக்கள் மனசில நுக்கம் இல்லவணக்கம்!
