நெஞ்சம் என்னும் பூங்கடலில் ஆசைக்கனா பூத்திருக்கு
கைகளிலே அள்ளித்தர காலம் இங்கே காத்திருக்கு
ரொக்கம் இருக்குற மக்கள் மனசில துக்கம் இல்ல
ரொக்கத்தைச் சேர்த்திட என்னும் சிலருக்கு வெக்கம் இல்ல
ரொக்கம் இருக்குற மக்கள் மனசில துக்கம் இல்ல
ரொக்கத்தைச் சேர்த்திட என்னும் சிலருக்கு வெக்கம் இல்ல
வெக்கம் இல்ல
ரொக்கம் இருக்குற மக்கள் மனசில துக்கம் இல்ல
தானதன் தன்னன்னா
தானதன் தன்னன்னா
உள்ளம் கையளவு
உளத்தில் ஏக்கம் எவ்வளவு
வெள்ளிமேயம் சுப்பி வரும்
ännerில் வானம் அவ்வளவு
கடலுத் தண்ணிதா przeciன் genug் எய் இருக்காதப்பா
கண்டுது நீயும் என்னியே காதப்பா
எல்லார்க்கும் அளந்ந்து விஷ்ணம் யாரு Easு
அடையாக
எழுதாமல் எழுதி வைச்சான் எவ்வளவு
இங்கு இருப்பது மட்டும் போதும் போதும் என்று நீ
அதன்த தக்கிறத தக்கிறத மத்தலம் மத்தலம் குட்டுக்கொட்டு
அதுக்கம் தோலை எட்டம் நம்ம விட்டு
மத்தலம் மத்தலம் குட்டுக்கொட்டு
அதுக்கம் தோலை எட்டம் நம்ம விட்டு
ரொக்கம் இருக்கிற மக்கள் மனசில துக்கம் இல்ல
அதுக்கம் இல்ல
உரக்கத்தைச் சேர்த்திட என்னம் சீலறுக்கு வெற்கம் இல்ல
வெற்கம் இல்ல
தெய்வும் கொஞ்சம் கண்கு வரந்தா
எழக்க ஒரு வழி வரக்கும்
இன்ப வெள்ளம் போங்கியே நிக்கும்
மத்தலம் மத்தலம் குட்டுக்கொட்டு
அதுக்கும் போல ஏட்டம் நம்ம விட்டு
மத்தளம் மத்தளம் கொட்டு கொட்டு
அதுக்கும் போல ஏட்டம் நம்ம விட்டு
நிலவானமின்னும் உடையிலே நீந்தும் வெண்ணிலவே
நீ பேசும் மடுமொழி இன்பம் சொல்லி பாடும் கண்மணியே
புன்னே பூவே பூவாரமே
தங்கும் அன்புக்கென்றும் அதாரமே
பூவாசம் தன்னைச் சொல்லும் நந்தவனம்
புலகரியினின்�심히 rechtsque jewelsரம் furry feda

உன் மன வாசம் சொல்வது இங்கே இந்த மனம்
பொன்னமனப் பூவில் மாலை கட்டி வந்து நீ
தந்தத்தக் கிடுதத்து கிடுத்து மற்றலம் மற்றலம் பெட்டுக்கெட்டு
அழதுக்கம் தோல எட்கும் நம்மை விட்டு
மற்றலம் மற்றலம் பெட்டுக்கிட்டு அழதுக்கம் தோல எட்டும் நம்மை விட்டு
ரொக்கம் இருக்கிற மக்கள் மனசில நுக்கம் இல்ல
வணக்கம்!