પણ જયારે સંગ કરવાની વાત આવી ત્યારે તો સાધુના સંગે વાત
સાધું કી સંગતિ પાઈ પાઈ રે
પંડીત અને વિદ્વાન સાધુ ન હોય સાધુ ચરીત ન હોય
ગીસ ને શાયુ કી સમય જત પાઈ
ધન્ય ધન્ય ઉસાય કી કમાઈ
પાઈ રે ગીસ ન શાયુ કી સમય જત પાઈ
પાઈ પાઈ રે સુંરે પાઈ પાઈ રે સુંરે બ્ધાદું પાઈ પાઈ રે
સંતોયે મહાપુર્ષોયે ભક્તોયે ગાયી છે દંદા સતી પણ એજ વાત છે
સંગતુ કરો તો પાનબાઈ એવા ની રે કરજો ને
ભાજન મારે રે વે ધરતું
સંગતુ કરો તો પાનબાઈ એવા ની રે કરજો ને
ભાજન મારે વે ધરતું
ગંદારે સતી એવું
બોલ્યા પાનબાઈ તાહે તથી
બોલ્યા પાનબાઈ જેને નયુને થી
વરે હાં ચાહું શિરુવન ખાદું
પાનબાઈ વારે વારે ના બદલે નાની
રતમાઈ શિલવન તસાદું એ પાનબાઈ વારે વારે ના બદલે નાની
તો સાદુ અને સંતની સૌબતમૂળ લખ્યું એના વગર જગતમાં કોઈને ઉંચાય અને બળાય મળતી નથે
એમ હું સાદુ સંતોના ગુણોનું વરણણું કેવું કરીશે કેવલ હું તો એને પ્રણામ કરું આમ કહીને તુ�
બંદવુ સંત સમાન ચિત હીત અનહિત ને કોર અંજલી ગતુ જુભ સમાન જીમી સમજુ ગંદ હરુ સંતોનું ચિત સમ�
સમાન હોય જે સાચો સંત છે એનું ચિત અમેશા સમાન હોય આ એક પેલું લક્ષણ જે જે માનસ દારેને તો સં�
તો સંત ને ઓળખી શકેવું માનસ પ્રયાસદ નથી કરતો સંત ને ઓળખવાય તો બ્રાબર નિરિક્ષણ કરું બોલ �
એને દુખી નકરી શકેવું બધી વસ્તુને જે જિરવી જાણે રદઈ તો સંતોને ઓયે ગણા માંસો કોઈ માનસનું
પણ ફૂલને ઉપમાં આપી જે અંજલે ગત સુબસુમન જીવી સુમન એ કોમલનું કોમલતાનું ઉરુદુતાનું પ્રતિ
તમને અસમાનતા દેખાય જગતમાં યા સુધી સમજવાનું કે હાજી એ કક્ષા એના એનો દોશપણ નહિ કાણે કે યે
સમાનતી કે વંડવ સામત્ત સમાનતી