Ścioło skrzydlata,
cierpliwości naucz nas,
kiedy drzewo ledwo w kwiatach,
na owoce nie czas.
Naszych dni brzemię,
nieśmy w lepszy wierząc los,
kiedy ziarno ledwo w ziemi,
trudno o ciężki głos.
I rozlega się śpiew,
śpiewa tak cały ***,
skoro padł w ziemię siew, jest nadzieja na plan.
W ziemię siew jest nadzieja na plan.
I rozlega się śpiew,
śpiewa tak cały ***,
skoro padł w ziemię siew,
jest nadzieja na plan,
nadzieja
na plan.
A jak u gości
nowe ziarno swój skipia,
cierpliwości,
cierpliwości,
żymy na dniach,
cierpka cierpliwość.
Oto jest dni naszych sól,
aż za szumią bójną grzywą,
nowe kłosy wśród pól.
I rozlega się śpiew, śpiewa tak cały ***,
skoro padł w ziemię siew, jest nadzieja na plan.
I rozlega się śpiew, śpiewa tak cały ***,
skoro padł w ziemię siew,
jest nadzieja na plan, nadzieja na plan.