Freður ríkir fellur jólas mjórs,
flóð smjókt rífa yfir grönd.
Bjöllur sjómur og börn synk í kór,
það býður heiminnum um stund.
Inn í hverju hósi loða,
kertin lítar skær.
Já, og sattýrðin hefur völd.
Jólastjarna á heiminnum flær,
því hátið rennur upp
í kvöld.
Nú ser hvert bán,
það
bróðsir stilt.
Í björnum augum speklast jólaljósum mylt.
Og jólasveiki ferr nú fljókt á stjá,
sem flesta krakkanna hann langar
til að sjá.
Ó,
láð því verður heldur enginn byggð,
en hún flýgur heimsum bóð.
Óskinn góða um gæðu og frið,
og hund lefið legið jól.