Handan við haðtjóken bláu,
hugur myndu elur hjá þér.
Ég vil að þú komir og gesir,
hvita núr hjartan mér,
hvita mávar,
segið þig honum,
að mitt hjartas lói
aðeins fyrir hann.
Hvita mávar,
segið þig honum,
aðan sé það valt sem ég er í brjósti ann.
Þótt þú færir burt, ég hugsa ens um áður,
um okkar ljönu tíðin ég þið fann.
Hvita mávar,
segið þig honum,
að mitt
hjartas lói aðeins fyrir hann.
Hvita mávar,
segið þig honum,
aðan sé það valt sem ég er í brjósti ann.
Þótt þú færir burt, ég hugsa ens um áður,
um okkar ljönu tíðin ég þið fann.
