PYM JBZسلیب سفید توی آسمونکلیسای سینم شده معمنشاز اجداد بازمانده دورگردتنم هجره ساکت شیونشازاران کلومتر رو پر میزنهکه پرپر نشه آلبوم خاطراتمیاد با سکوتی پر از لحن دردبه اثبات احساسی واضحاتمیاد تا تمنای سیب از بهشتمیاد تا به سر شون خم لمس تنروشونش یک کوه بلند از غمهتو سینش غزال زریف خوتنمیاد تو شبه لحجه ی عاشقیمیاد بحت و حیرت به ماسب به دلمیاد تا به تعبیر کابوس منقدم رنج روخا به شهر خجلمیاد بشکنه مرز دلتنگی وگذرنامه مرگ و باطل کنهسرم گیج موج پرش تا عبدمیاد پازلهمیاد مرز دلتنگی وعشق و کامل کنهفریدون کنار دلم شاهدهیه چند وقتی داره تنها میادمیاد خاطرات و ورق میزنههمین که میادبوی دریا میادمیدونه بیدونه بیدونهميشین رو خونی قلب منتو مقزم پر از حرف و پچ پچ میشهتو صندوق سربسته که که نمونپر از شاپرک ها بوهچ هچ میشهتو مقزم دوباره خودم متهمتو پشواک پرهای برفی فقانپر از تازیانم تو سلول شب sagteانا و از تازیانا بره فقانوجودم شبیه به آتش فشانمدارم دوچار تشنط شدهپر از ظرفه های مشبک شدممیاد آدم شعر هوا بشهمنم لاجرم شکل لکلک شدممیگن آرزوش و گرفتن ازششنیدم از آداره حالش بدهمیدونم نمیخواد که باور کنهمیاد وا به چنگال ماتم ندهبه پشوا که مویش نفس تنگ شهتنم نبش تابوت احساسموتو پس کوچه ها باز گدائی کنمجهان لخت هر روزه ی کاسمودقیقا میذاره تو پاییز میادهمون فصلی که حال من بدترهدقیقا تو آبان دلتنگیامکه چشمم فقط آب رو میبرهدقیقا تو پاییز دلواپسیدقیقا تو حسر شب انجمادبه وقتی که دستای من یخ زدهمیذاره دقیقا تو سرما میاددقیقا تو فصلی که ماهی به تورتو شبهای سیلابی انهدامسرنگشت بارون رو قلب منهزمانی که عبرا پی انتقامبه مرگ پلیکانی که تو سفربه پرتاب سنگی که از سرخوشیبه چشم انتظاری به تاری به مهمنو شوخی شوخی داریممی کشییه سیبری سکوت از دلش تا دلمبه پهدای پرواز بالش جنونبه دریاه به خشکی به جنگل غسمدل هر دومون از جهان خون خونیکی آخرین گونه از آسمونیکی همزمینی ترین رازقیدوتا زخمی از هرچی بیرحمیدوتا گونه ی نادر از آشقیدوتا واجگون تو سراشی به عشقدو کشتی دو سکان دو بینا خدادو راهی تمرگید رو فال مادوتا تره مبهم از اون ابتداکدوم جمله می تونه وزفش کنهچه تشبیهی مشروع حالش بشهخیال کن که موهای خوش اطرافیروی یار پس از کشتنشنرم بالش بشهخیال کن سپید پر آرزوشده بالش نرم خوابه ی مردتو امید دلتنگ این اتفاقنمیری به قاتل تو جنگ و نبردمیشینی تماشای لنج چشاتتو امان عشقات فروتر برهمیشینی به تکرار اعراضاعدام ماکه هقه هق روی گونهات سر برهنمیشه نجوم به رگ قیرتتتو این لحظه باید پر از خشم شیاو پال دلت زندگی هم شبقیه سرنیزه محکم از یشم شیدلت پود بغز و چشات تار عشقتو هر لحظه تندیس یز انتقامبه قرآن قسم که به سهرمخودم به تشبیه تنهای آشم بجاممیتونی تصور کنی حالمومیتونی به فهمی چی تو قلبمهیه وقتا یه درنای عاشق شدهدقیقا مثال خود آدمهخیال کن جهان خالی از آدموتو تنها کسی باشیدخیال کن که زندهیخیال کن که سگمست زهرال کلییه ماشین تو تنهایی رانندهیخیال کن هوا برف و بوران زده استفضا سرد تاریکی مطلقههمون خاطرات و همون جاده هادل توی خونا به مستقرقهخیال کن که خرجی ندار خیالخیال کن که درد دلم آریه استبشین جای درنای قلبم ببینچه زخم امیغی تو این غافی استیه تونل به طول یه خواب امیقکه دستام تو دستات شناور بشهکه تابوسه های شبهوار منیه سرباز عاشق دلاور بشهو عشقی که هرگز مدرسهو دارانه کردو سلول به سلول به تاراج رفتدلم ویده مجنون سرم شور شمسو لیلی پیه سایه کاج رفتچقدر مولوی جامعه از هم داریددلش مصنوی داغ عشقش اصلچه بی پرده مستر شب از جور شمسو شیدای شمسهر قزل تا قزلنباید از احبال من دور شیتو ای که تو غمهای قلبت گمیخیال کن که این آخرین فرصتهواسه درک موهای جوگندومیخیال کن بکوبی در خونتوتو تنها ترین شخص بی تب سرهخیال کن بکوبی در خونتوببینی اجل پشتتهو این در به بسته در آخرهتصور بکن ماهی قرمزیو تور شکارچی به دور تنتیه تنگ بلوری بشه خونتوجدا از قبیلت تا جون کندنتتصور بکن آخرین گونهینمی فهم حرف تو رو هیچ کسیو تیغ جهان هم پس گردنتتا چند لحظه دیگهچقدر بی کسیبه داقه دل موند دور از عزیزبه فواره خون در هجله هابه پنشمبه های عزیزت قسمبه پاییزبه طول شب چله هابه توسی ترین حالت قرنیتبه صادق ترین صبحبه پدر مردمکبه پنهانترین جمله در شعر منبه ترنهبه کرکیعزیزمکمکاز این شمعه در حالت زب شدنهنوزم یه نیمه دیگه باقیههنوزم نفس دست و پا میزنهدرست شکسته پر از داقیهتو شومینه یه سرخیهاین سینه چاکهنوز داق شعل نفس می کشهتو رو جان درنای تنهای منبدم در منی که پر از آتشههنوزم میتونم که از سیبری تافریدون کنار دلت بپرمفقط یک نگاه تو واسم بسهکه تحدید مرگ رد بشه از سرمصدا تا صداهمقدم با سکوتنفس تا نفسمرگ تدریجیههمونی که میره به قم مبتلاستهمونی که میمونه تو گیجیهمیری تا که مقلوب حالت نشینمیدونی رفتن یه جور کشتنهکه رفتن هولوکاست شخصی شده استکه در انحسار حضور زنهخطر در کمینه جن شاعر استاینو من نمیگممثالش امیدهمین گونه اشق در انقرازتو این شعر کما کنصداش کن وحیددلم تونل ترس بی انتهاکه بندش بریده به تکثیر کوچتو شبهای مسموم این زندگیدوچار سقوطم تو افرادهو سیگارم و نخ به نخ با دلمو سیگارم و نخ به نخ با دلمبا آتیشی که زیر خاکسترهیا سیگار داره جونمو میکشهیا من دود سیگارو تو هنجرهچهل چله افتاده رو چل چلهیکیش نحسی ممتد بخت خوابیکیش مرگ دستاقهیکیش خواب راحت تو این تخت خوابباشون میکشن خاطراتم فقطجهان یک طرفیک طرف هم امیدهزار آرزوی به دلمونده همشبونه تو خوابخونمو میمکیدتوی کوده تا با خودم هر گروبکه دل زخمی و مرهمم آرزوستبا هر بغزی که میشکنه تو گلوماز آن باید میکشنمو نمازی بدون وزوستتو مزنون به شیدائی دیوونگیکه موندن یا رفتندو سرسختنهدوچاری به برزخبه سردرگمیولی میری چون آخرش رفتنهمیری جایی که مقتل عشقتهمیدونی تو این راه شاید کشتشیو کابوس تنهایی دنبالتهو تنها تویی که توی مشتشیمیدونی ناروب و حالت بدهولی میری چون دلخوشیت رفتنهبشین جای گرنای قلبم ببینچی تو قلب امیدم آبستنهازاران شکارچی هدف دارنهازاران توفنگ تو کمین پرتخودت توی برزخ گرفتاریو نمیفهمه حتی تو رو مادرتنه مادر نه مادرنه خوهر نه حتی پدربرادر که مرده تو آین مارفیقی نمونده با این حال بدو تنها تویی توی آین هاازاران نگاه حریص و کسیفازار و یکی قلب بی اعتمادازاران ازاران ازاران فریبازاران قفص تو شب انجمادهمه فکر یک لحظه لذتنبه فکر تملت نگاهنه دلدادگیبه دنبال فخر و قرور و پزننه عشق و نجابت نه همسایگیبا هر تیک تعیید رو هر تاک موبا تیک تاک ساعتبا تاک تیک مرگدل تکهای ترکهای زخمبه رهن میکوب رو سقف تگرگو از بخت بد اسمشو تا عبدتو هر خواهیمتا به بد خوبی آشو فقطخطور خطر رو همون مختصاتخمارش خرابشولیکن غلطبازم تشنه یه اون که زخمت زدهعتش دار خاکمتو آبان بباربا پرواز امید بیا جان منکه بی تو پر از مینم و انفجارسدام کن کرا دار دل روشنهسدام کن منوقرغ سطماتممتو دریا تو خشکی توی آسمونبه چشمت نیومدهنوزم کممسدام کن منویه بار جان لا جان این رابطهبشین خاطراتو مرورش بکنکجا کم گذاشتم واسط نازنیناصلا من کناراین تو این میکروفونبگو تا جهان حرفتو بشنوهبگو تا خدا هم قضاوت کنهیه جرعه از این استکان باقیهنزار جونم و مرگ قارت کنهاینا رو نمیگم به سوزونمتمیخوام هستماز کنی زخم و باست و خونمیخوام واقعا عشق و لمسش کنینه احوال ما روبرو آسموننه اصیان بکش مرزوبالا برواز اون بالا احوال ما رو ببینببین مبتلا میشمارشب به دردببین چی کشیده دلم نازنینمن از نقش هر نقش بیزارموپر از نفرت از معنی فاسقیمبسلمبه شین جای امید قلبم ببیننه هنگ خودکشی کرده تو ساحلمحالم بد شدمرزو برممرزو در اینجامرزو در اینجامرزو در اینجانفس می کشم تو شب فردیتکجا زندگی زنده بودن کجاجهان خالی از عشق افثانه ایو من مملو و زرزر نابجانگاهم هریسانه در جست جومسررانه لبخند و ختمی زدمنبودی ندیدی نفهمیدی وخودم رو به راه خریت زدماگه گر گرفتم با کوچه امیدبه دنبالت چشم من کو بکواگه ساز من سوز دلتنگیهبه تخمای بی جوجه ی آرزواگه گربه رخصید با سگ پرسه هامیا تو آشیونم کلاغا نگمبه روهم اگرچه تجاوز شدهاگه پاچه گیرم کلافم سگمنه عمدی تو کاره ندودهنه روز و کلکنه خواستم نه میخوام که اینجوری شهیه چیزایی دست خودم نیست گلمنذار سهم ما قفلت و دوری شهمنم دل تو سینم داره میتپهمنم مثل تو خستم از زندگیمنم مثل امید دلم زخمیهنه سوزون منوبست شرمندگیمنم صورتم سرخ باسیلی وبغایت چراغاه مجبوریمنکش آخرین مرغ درنامو کهپر از حرف و لبخند مجبوریمکدوم شب کشیده منو تو خودشچه مرغی واسم شام آخر شدهتل اسم کی افتاده رو زندگیمچرا سرنوشتم شناور شدهتو خون خودم دست و پا میزنمکه برگرد تاریخ و رامت بشمخدا رو ندیدم قسم میدمشکه این دفعه هر شب بکامت بشمنفس تا نفس طاقتم تاق شدچه روزا که تا شب دیازپام شدمخودم غم خورک میشدم واسه منخودم مرهم عشق و دردام شدمشبا قد کشیدم تو چشمای خیزرو خطای کجمع وج دفترمنشستم زیر سایه ی واجه هامکه شعرام شده سنگر آخرممیگن وقتی تو مرکز آسمونیه درنامی چرخه به دور خودشیا عبری شده وسط آسمونیا جفتش رو کشتن این واکنشنه ایچ کس نکشته عزیز منویقینا میدونم چقدر سرخوشههنوزم توی رابطم با جنونعلامت سوالا منو میکشهیکم مختصرتر بگم زخمیماز ابهام شوریدگی ها پرمتو چارچوب اثبات احوال دلدارم دلخوشی هامو سر میبرمگلو صد کارونصدا زلزلهچشام شرجی بندر چابهارکف دست من فصل خرماپزونسرم دود در امتداد قطاردلم شهربم سال هشتاد و دوپهم سسترانش شب زیمرهریم دود آلوده پای تختتپش های قلبم که درداورهچی مونده از این برکه خوش شده؟سر انجام طلاب هور العظیممیون دوست لاشه محتضریه گاو میشه زندم ولیکن اغیمرضای دلم پای حال خوششبه منهای مشکوک من از جهانبه سردرگمی های شاعر کشوبه کسر من از چشم کور جهانبه نشر عراجیف موزون منبه لطف خداوند رنگین کمانبه پروانگی در هیاهوی شهربه بوم رنگ برگشته از آسمانبه سیگار و ساعت به این دکلمهبه درد ورم کرده خلصواربه رگهای سبزت و دستت قسمبه این شاعر خسته بیقرارتمرد نکن کعبه تو سینتهبه دریا بزن صد دلباز شهازار سهم درنای قلب تو همشبیه امید رقص پرواز شهازار انتظار سهم اونی که موندازار آرزو از دلش بی خبرازاران دقیقه نگاهم براهازاران دعا هر هزار بی اثرازار همسفر از دلم بی خبرسفر همسفر نه که همدل میخوادمسیرم درازای عمر منهدعا میکنم شاید امشب بیادمن هرگز تذرع نکردم که این لابهرسمن ستمکاریهتمنایه چیزه تقلایه چیزولی خوب ببین زخم من کاریهمن اون چیزی که باید و گفتم وبه افشاوی دلتنگی برخواستمنمیشد که سانسور کنم قلبم ومن از اعتبار خودم کاستماگه بین مردم یه بیهیسیتنکو نام عشقم به آینه دهکه در راه عشق تو من هر شدمتو بیاد من فرض نامحتملرسالت به پایان رسیده براتچه با من چه بی منبه آهنگ دلدلم کوک قلبت دلت ساز منکه امید نمیمونه هرگز به گلکه پیروز یوز قریب دلمکه من یوز پلنگم امیدم طبمچه زنده چه مرده تو روح منیکه تعبیر آزادی رو لبمپاک رو زدهمدتی تندتنالفکر شمااز بدنکه به Fleischباشمبپسکه به منامیدنلکنPYM JBZ