Eg heiter Ola Tveiten, og eg er ein arbeidsmann
Eg har eigen traktor, og meg sjølv, og eg er så godt eg kan
Og bjørnen ligger sitt vinter i, men det er ikkje eg
Og i heile vinter har eg vore med å rydda vegg
Og veggen blei fin og brei og slett, søddel i deg, søddel i deg
Den finaste eg har sett, søddel i deg, søddel i deg
Det var ingen krøtterstig, om ikkje han ligger til lev i tid
Så skal eg gette opp blodet mitt, søddel i deg, søddel i deg
Tra-la-la-la-la-la, fyll opp mitt tomme krus
Og eg har vel lempa pokstein, og eg har vel lempa grus
Og eg har vel lengta heime en gong til kjæring og til hus
Og eg har vel budd på brakke i vekkes vis i trek
Og eg har vel banna om kvelden, og ønska meg ti mil vekk
Og dagen var lang, og han var svart, søddel i deg, søddel i deg
Arbeidet var tungt og hardt, søddel i deg, søddel i deg
Spør du meg, skal du få svara, at det var arbeid for en kar i fråg
Tobbe til januar, søddel i deg, søddel i deg
Tra-la-la-la-la-la, fyll opp mitt tomme krus
Og snart skal vegen oppnast med mange store ord
Så får vi så en kaxe som kan klippe av ei snor
Og når han står og smiler, vi har sett det så ofte før
Og helsintakket taler for den stolte kontraktør
Så roper de alle høgt hurra, søddel i deg, søddel i deg
For billete sitter i blad, søddel i deg, søddel i deg
Men du finner ikke oss, blant alle dei fine folk i flås
Når du kan be dei dra til oss, søddel i deg, søddel i deg
Tra-la-la-la-la-la, fyll opp mitt tomme krus
Og når du sitter i bilen din en skinnande sommardag
Så send en vennlig tanke til ei trufast arbeidslag
Som har jobba seg fram etter vegen flerfoldige tunge mil
For at du skal få trø på en gasspedal og kjøre hva helst du vil
Mens vi rydder vegen bit for bit, søddel i deg, søddel i deg
Hva meter av kost og slit, søddel i deg, søddel i deg
Men vegen skal du ha, om ikkje du tykkje han er bra
Lukte helvete kan du dra, søddel i deg, søddel i deg
Tra-la-la-la-la-la, fyll opp mitt tomme krus
Tra-la-la-la-la-la-la, fyll opp mitt tomme krus
Tra-la-la-la-la-la-la, fyll opp mitt tomme krus