ในวันที่พายุร้าย โฮมกระนําคอยซ้ําหัวใจ
เมฆดําเข้าใกล้ โลกทั้งใบมันร้ายกับเธอ
ในที่ที่ความพายแพ้ โฮมรังแก่ให้เสียน้ําตา
มองไปข้างหน้า โลกมันยังคงหมุนต่อไป
ฟ้าเธอสดใส
วนทาง มิดมม มันจะผ่านผ่อน จากหัวใจ
ทุกสิ่งต่างยังเคลื่อนไหว หมุนวนไปรกพรอบตัวเรา
ความสุขและเศร้า ไม่มีใครไม่รู้จากมัน
เมื่อก่อนให้หวันเวลา เริ่มต้องไปได้ทุกวัน
แค่อย่างเชื่อมัน แสนตัวน ไม่เคยจาดไป
เที่ยวความหวังในใจ แค่เธอยังไม่ยอดพา
อาทรัพย์มือมนเพียงใด หัวใจจะต้องผ่านผ่อน
เที่ยวแสนตัวนยังส่องลงมา อาทิตย์ยังเดินกล่าว
ขาดขอบเวลา ชีวิตก็ยังมี
ความหวังกาวใหม่ จะล้มเท่าไหร่ก็ต่าง
วันพรุ่งนี้ยังมีลมหายใจ
radius
เท่าเธอ..ยังไม่ยอมแพ้
แม้มืดมนต์เพียงใด
หัวใจ..จะอาจต้องพังพล
เธอสร้างก็จะต้องเตียง

ทุกวันยังส่งลงมา อเทศยังเดินข้ามของเวลา
ชีวิตก็ยังมีความวัดกล้าไป จะล้มเท่าไหร่ก็ตาม
วันพรุ่งนี้ยังมีลมหายใจ
ในวันทุกวัน ทุกวันก็เช่นไป
ให้คําว่ารัก ต้องทางหัวใจ
ที่เส้นข้อฝ่า ให้มีเส้นใจ
ไม่ว่าฝันจะเป็นหมดแค่ไหน ไม่ว่าวันนี้จะเป็นเช่นไหร่
ให้คําว่ารัก ต้องทางหัวใจ
ที่เส้นข้อฝ่า ให้มีเส้นใจ
วันนี้ก็เป็นวันใหม่