Mellom bakkar og berg ut med havet Hevet nordmannen fenges i heim Der han sjøl hevet tøftene i grave Og sett sjøl sine hus oppå deim Han så ut på dei steinute strander Der var ingen som der hadde byggd Latt oss rydde og bygge oss grænder Og som veigar med rødningen trygg Han så ut på dei borre ute i havet Der var rusk ut og leggjar ut på Men der legade fisk ned i kavet Og den leiken den ville han sjå Fram på vinteren slumt om han tenkte Jeg vek var i eit varmare land Men når vår sol i bakkarne blengte Fekk han hug til si heimlege strand Tal sånn og njida ikk' etka ha skatt i Ille nok tøg jeg hoksen toppe Tal mi tjår ikk' etja hoksen min talor Ja min gatte min talor på res Syd om havet han slumt om land skrida Der var rikdom på bensjer og bor Men i kring sådan treldommen flida Og så femme han og treld mot nord Ho lo na ho lo na ho lo le lo Na ho lo na ho lo le lo lo le lo E lo na ho lo na ho lo le lo Na ho lo na ho lo na ho lo e lo Men bakkar og ber Gud med havet Gjorde noen van en feng i sin heim Den har kjød henne tyften i gravet Og sitt kjød sine hus oppå døgn