Lítill fugglau laugum deigi,
losar blund á mosa sæng,
heilsar glaður heiðum deigi,
fristir sel vurðakka væk.
Flygur upp í himmun heiðið,
hefur geysla ströymi fag,
siglir morgun svoala leiðið,
sest á háan kletta drag.
Í kistöðrum þröstum heiðið,
þenur brjóst og sperir skéð,
villavallur heimur heiðið,
hvaðan syngur listavegð.
Í núraugum skálsins gleði,
skjelfur rött viljóðin í,
þó að allir þröstur hverið þetta sama dyrrind í.
Þykir stöðrum þröstum heiðið,
þenur brjóst og sperir skél,
villavallur heimur heiðið,
hvaðan syngur listavegð.
Lillið vöglin ljóða vildi,
lista bragum vor og gást,
undarlegt af eignin skildi,
að því snildar verkið dást.
Undarlegt af eignin skildi,
að því
snildar
verkið dást.
Đang Cập Nhật
