Einu sinni var lítil Kisa.
Kisa litla var gullbröndót með fjóra fætur,
eitt skott og tvö spert eiru.
Eirun nótati Kisa eindar ekki til að hlusta,
því hún var nefnilega hirdnalus.
Samt var það svo skrítið að alltaf þegar
Kisa fylldist spennt með einhverju,
spertist litlu eirunannars alveg eins
og þau gera ekki á Kisum sem heira.
Það tröflaði samt litlu Kisuna ekki neitt að vera hirdnalus,
en það þekkt hún ekki dannað.
Litla Kisa var hamingjössum.
Hún var líka alveg vissum það að augun hennar sæju
betur en augu allra hinn að Kisuna til samans,
og ég held að það hafi verið alveg rétt hjá henni.
Kisa Litla sat í gluggakistunni eins og hún gerði oft og
fylldist með lífinu fyrir utan fallega húsi sem hún bjó í.
Hún sá bíl keira fram hjá á augunnar raða,
en þar sem augun hennar sáu svona vel,
gæt hún samt virt fyrir sig bílstjóran.
Hún tók eftir því hvort hann var glaður eða ekki,
hvort peisan hans var rauð eða blá,
og hún meiriði sig að hvort hann hafi
munið eftir því að greiða sér í morgun.
Hún sá stóran hund lappa í bandi með eiganda sínum,
og þar sem augun hennar sáu svona vel,
gæt hún líka sig speglast í augum hundsins hvaða var sem hann sá.
Og í augum hundsins speglast pappi.
Pappi var á leiðinni heim.
Kisa Litla stökk af stað og hljópinns og fætur tókudu að kiselúinni.
Hún settist við lúina og beið spennt eftir pappa.
Hún beið og beið og beið,
en það var pappi enþá frekka langt í burtu þegar kisa sá hann.
Augun hennar sáu nefnilega svo ótrúlega vel.
En loksins kom pappi inn.
Hann straukst sér upp við litlu kísuna sína til að heilsa henni,
og svo let hann falla á jörðina fallegan stein.
Pappi hafðu yfmit farið út til að finna
þennan stein fyrir kísuna sína litlu.
Og kisa þakkaði pappa gluð fyrir og fór með nýja steinin sinni bælið.
Þar lag hún og starði á hann.
Þegar ljósi skein á steinin var hann í öllum rekbógan slitum.
En fallegt!
Kisa var dálitt.
Hún sá gullan,
raugðan,
bláan,
grænan,
appelsínu gullan,
fjólubláan,
bleikhann og marga,
marga aðra liti.
En ég get samt ekki sagt þér hvað þessi
litir heita því ég hef aldrei séð þá.
En kisa litla.
Augun hennar sáu svo vel aða hún sáu þessa liti.