Á grósilu með hann, einu svo ljós og þann lýsir upp þinn veðOg brosið þitt er blít, einu svo blóm, hvað þú ert orðið ind á samleÉg vil þú glætið séð, fundið fyrir, hver stóltur ég er af þér núÞví framtíðin er því, elsku dóttir, ég gef þér mína von og trúÉg gef þér mína von og trúÞú myndu orðið nert, einu svo fræ, sem hefur fengið frjóaninsvöldOg bráttun á starbál, hýtt og bjart, þá að verma þína hjartÞá skaldu mun að eitt, rauða rósiÞað þýrtnum stíka þá sem lúdÞví hægt að þitt er leint, elsku dóttirÉg gef þér mína von og trúÉg gef þér mína von og trúÞú myndu orðið nert, einu svo blóm, hver stóltur ég er af þér núEða sjáðu mérÞað Byrð sem ég í healthið hafði hérOg þ�aljós þýtt kvíktnaði slugnaði á mínumér var haldið ekki 같아 mirEn ég veit einsu greiðEen í því gegnum sem ég hef hérHvað þér líkur lífið áÍ gegnum súrt og sætt, eins og það, rindur ég upp að ég laf ná.Ég vil þú gætið sjálf, fundið fyrir, hver stoltur ég er af þér nú.Og framtíðin er björn, elsku dótti, ég gef þér mín að vona úr þú.Ég gef þér mín að vona úr þú.Já, ég gef þér mín að vona úr þú.Ég gef þér mín að vona úr þú.Þú, þú, þú, þú, þú, þú.Þú, þú, þú, þú, þú.