Ég veit eina dýr sem að draumi er líkust
og dvelur í huga mér
Af kynbundnum þokka og glassa er líkust
í kvenn fólksins frelsis her
Þegar hún mætir og mjadmytnar lyfka
ég muldra ég hérna hér
Hún reynlífi stundar
og í hugun yfkar
af öðrum konum þér
Viltu kannski vita hver hún er
Hún er lindarmá
Hún er lindarmá
Hún er lindarmá
Hún ákrennið fyllir þrá
og ljómandi augun sem lýs yfir stríði
svo lílega plá
Ég loða því að segja eingum frá
Hún er lindarmá
Hún er lindarmá
Það er best, hún segir frá sér sjálf
Hún er lindarmá
Hún er lindarmá
Halkust lindarmá
Halkust lindarmá