Πόσο πόσο να μην απορώ, πως το κάνω και μπορώ
Θα θυμάμαι μα σε συγχωρώ,
τιμωρώντας τον σα το ζωρό
Πάνω πάνω δεν πηγαίνω κάτω,
μένω retro και ό,τι ποντε φάκτο
Ας το πάνω μου και παρακάτω,
κάθε μου Δευτέρα και ένα στα Σαββάτο
Ας τα μούλα μουλά και τα μάνι μάνι,
κρικ φρικ είμαι σαν το Γιάννη
Ας σε το παιδάκι να με πάρει στ'
ανήγια τη σαν εμένα δεν μπορεί να κάνει
Ό,τι και να πούνε δεν μετράνε καν,
κατά βάθος είναι και δική μου φαν
Κάνω τη δουλειά μου και αυτό είναι το παν,
κάποτε με βρήκαν τώρα χαιρετάν
Κάνω τσοπ τσοπ τσοπ πάπ,
ανεβαίνω κι άλλο κάνω level up
Κόβω κόβω φράγκα από τη μουσική μου και τα χάνω πάλι όλα στο νοπαβ
Είναι big moves,
big dream,
low life,
one team,
so tight,
lights in,
lights out,
αμήν
Το'χω κάνει πάλι χωνός άρε μάλι τέτοιο παλικάρι δεν είναι σματάλι
Κάτω το κεφάλι νιώθω σαν το σάλι,
νιώθω top boy μες την αμφιάλη
God damn,
γάμα την TV και ότι παίζει το καθένα FM
Ήμουν στον πάτο και δεν ήξερα ήμουν στον μηδέν
Δεν έχω λόγο να γίνω, δεν έχω λόγο να κρίνω
Δεν έχω δεν έχω θέμα να γίνω,
κι όλο λάθος μισηστήνω
Λέγομαι Γιώργος το πρωίνα,
γίνομαι άρσελ μετά τις 9
Χάνομαι μέσα σε μπάσα και στίχους γιατί και δάκρυζα καθημερινά