در پیه چشم از شر به شرخانه
شدم روانه
گل عشقم را چی دیدانه
به دانه چه عاشقانه
آرام آرام
آتش به دلم زدی
انشین که خوش آمدی رویای من
این تو این جان من
چوغ چشمان من
عاشق ها میکشی زیبایه
در پیه چشم از شر به شرخانه به
خانه شدم روانه
گل عشقم را چی دیدانه به دانه چه عاشقانه
مثل تو دنیا ندیده
فصل عشق ما رسیده
رونه ما یاد کردی و یک شهر دستش را بریده
کفرم و دینم تو هستی
هر چه میبینم تو هستی
بیست و تونها میکنم من چون که شینم تو هستی
در پیه چشم از شر به شرخانه به خانه شدم روانه
گل عشقم را چی دیدانه به دانه چه عاشقانه
من تو راه راحت نگاه بردم به دست ای جان
بعد امری
بردلت مهرم نشست ای جان
جسد و در قلبم دگر عشقی ندارم نه
غم شبت پیدا مگر من میگذارم نه
آرام آرام آتش به دلم زدی
انشین که خوش آمدی رویای من
این تو این جان من
چوغ چشمان من
عاشق ها
میکشی زیبای من