Það voru ímsir hlutir á Diskoeyju sem
voru prófussortnum kærarið en aðrir.
Bleika Silkiskikinn,
mjalkvíta fílabins badkarið á fimmtu hæð,
og hann aðri yfir næturdrötningarinnar.
Ó gætar!
Ó!
En ekkir fara hann út á kærarið en dvergurinnans.
Eins geða vondur og upp stokkur og hangat verið,
var hann í sérstökku eftirlæti í hálfpókvistortnum.
Að hann var sífælt að klapa hann á kollinn og kessan,
og slumutu og í stað þess að taka til í píramítanum,
dönnsuði verið félagaðnir,
eins og óðir menn og dvergar.
