राधे गोपाला गोविंद गोपालागोविंद गोपाल हे नंद लालाराधे गोपाला गोविंद गोपालाअहो असा अधिकार तुकोप बारायां चातुकोप बारायां एक दा नारूज हला ओता पायालामहाराजांच्या चालता येत नोतेनारूज हलेला मनसाला चालता येत नाईतुमि पायला हसल मंडडलीत आस बसले बसले चालावंलागतो ना行तें कुनि थरी पाथीवर गयाभालगतुउच्छुलूँ गेहलागतु तुकोपु बारायांनारूज हलेला पाय सुजलेला महराज अंचाआशाडी यात्रा जवळ आलीली गाओ गाओची भजनी मंडडलीदिंड्या पताका टाल मरदंग ग्यों न्यानबा तुकारामचा गज्ञा गज्ञा मदे पांडुरंग अरी भगवंत अच्छाजयजय कार करत पंडर्पुरला निगाले वते दिंड्या तुकारामचा मनाला अश्या बेदना जले आशाडी एकादशी आली माझेपायाला नारूज हला में पंडर्पुरला जाओ शकत नहीं देवुदू गावातुन सरकत सरकत सरकत गावाच्या बाहेर आलेमहराज आणी पंडर्पुरला एनारा जो रस्ता ओतात या रस्त्या वरती महराजएनारा दिंड्या थांबुवाव्यात नमसकार करावातदोल्यात आश्रू आनुं त्यांच्या जवल निरोब द्यावापंडर्पुरला निगालात ना वारकर्यानो पांडुरंगाला सहंगाभगवंता तुक्याला नारू जाला है पाहे सुजलेला है चालता हैत नाईएंडारणा विचाराईचाथ आनि जानारा जवल निरोब पत्वाईचाथएत्याशी पुछेंछा थियाधाने निरोबपंडर्पुरी हूँ मज़ा मायबापपंडर्पूरी आहे माझा म्ायबापयवो यवो विठा बायी मामूलीयवो यवो विठा बायी मामूलीनिदला वरी कर ठेवुनी वाट मी पाहेयवो यवो विठा बायी मामूलीयवो यवो विठा बायी मामूलीनिदला वरी कर ठेवुनी वाट मी पाहेकेली तयारी इकड़ा यात्रा भरलेली है पंडर्पूर गजबजलेला हैसोडला पंडर्पूर पांडरंगानी आणि थेट दिहु गाटलीतो कोपबा रायेंची पतनी याइची आणि महाराजांची समझूत काड़ाइचीकाई खोल दोक्याथ गिए बसला है ती पंडर्पूर ची भूत तुम्हाला भेटाइला याइचा हुएअव तेछी लाखोल भक्त जमनार किवडी मुठी यात्रा तेछी आशार शुद्ध एकादशीऔर तेछी आशार शुद्ध ते तुम्हाला भेटाइला याइचा हुएचला घरीकाई तेछा नादाला लागला है तुम्हे प्रपंचाचा वाटूला करुंगेटलातेवडिया तुकोब बारायनी अपलिया पतनीला संगितला आवलेभग भगपिवला पितांबर सेला गगनी जड़कलागरुणा वर बैसूनी माझा कैवारी आलागरुणा वर बैसूनी माझा कैवारी आलायेवो येवो मिठा भाई माउनी एयेवो येवो मिठा भाई माउनी एअरे पंडरपुरची यात्रा सोड़ों देव तुकोब बारायना भेटायला आलाहाँ मज्या तुकोब बारायना अधिकार मंदलीकाय तुकोब बारायंसे वर्णां करहा हाँ andकाय तुखोब बारायंसा संगावाथrain not swami Ch Tumbak Yeahनधी halfwayनधी ला तकड़ चे किनारे वरी उन पहुँँ पहुँँ चलेया दोन महान संतांच काई बोलन होता है ये आइकनासाथी हाजारों लोग जमले वोते उद्योग धन्दे कामसगले बाजूला ठेवले और ये दोन महान संत काई बोलताहोता है ये आइकना साथी सगले लोग जमले ओतरे रामदास स्वामीनीत तुकोब बाराय कड़ पाहिलत आने हाक मारली तुकाराम महाराजलाये तुकारामा एक दगड उचलला नी पाने आट टाकला टाकलयामहाराजानी थाना नानानानाना बोम मारली देद इकड़न निगूंगेले एकड़न निगूं गेले जमले लोग मतात्व दलं गाजलेले संत महानसंथ परसित संथ हे काई बोलता थे आइकना साथी अमके उद्ध्योक धन्देअमल्य कीम्टी वेल आमी या कामात या ठीकारी आमे हजर जालोअमचा अमुल्य वेल दिला आणी एकाना दगड टाखला आणि एकाने बोम ठूकलीया चो बोलना काई जाले है काई हमाला आईकायले मिलाल ने काई सुद्न्य लोग थेपर काई बोलना जाला हैअमला काई समझल नहींत्या वेल ला तुकाराम माराज ने संगितला की रामदास माराज माला महनलेतुकाराम हाँ दगड तकले आपर रूबर बुडतोपर्मार्थ चा राज मारग खुला करून दिला हैसोप्या भासेद सोप्या मारगान देवा परेंत निहूं पोसवाइच काम केला हैतुकोब बारायाचे आगोदर संत मंडली जल्माला आलीपन सोप्या मारगानअणि देव सम्जल असा सोप्या भासेददेव सांग नारा महात्मा मुझे तुकोब बाराया लक्षात आगोदरमाजिया मातापित्यानोद जय वेला तुकोब बारायावेदान्ता चा आरत मराठीमराठी भासे मदे आभंगाचे रुपान लेहू लागलेब्राम्मन मंडली नी वाचल सहन धाल न्यीतय वेले आशी प्रथा उति,तुम्हां माला पर्वान गि नऊतीतुम्ही आमे जर पूथी वाचली तर जीप कलम कली जात हुतीतुम्ही आमे जर पूथी आइखली तर काना मदे शिसव उतल जात हुतीयह ठरलीली शिक्षा उतीभक्ती आणी परमार्थ एक विशिष्ट जाती ची मक्तेदारी उतीतुम्हां माला अधिकार नवता मंडलीयह ब्रामन मंडली ला रुचला नाई आवडला नाईभैशकार घतला तुकाराम महाराजान वर्थतुकाराम महाराजान ला सांगने आतालाबंद कर ये नाटकवेदानताचा आर्थअभंगाचा रुपान मराटीत लियाचा जी सुम्चालवलसअरे हे आमचा काम हैओच्छ भर्णा मदे जल्मालालेले आमी लोका नेच्छे केल पाईजीहाँ अधिकार नाई तुला आतकुनी संगीतला है तुला करायालातबंद करसकोभा रायनी हाथ जोडलेअनि ब्रामन मंडली ला विचारलाहे लिले ले आभंग काई करूफ़ेक ते आ इंध्रायनी चा डोहाथहंगा वर शारे उबाराईलइतका साया साना, इतका आटा साना, प्रपंच ची फुली करूनसंगे आजी राक रांगुळी करूनप्रपंच चा चींद्या करूनहे लिले ले आभंग चा वया आभंग चा गाताइंध्रायनी चा डोहाथ फेकाईचानहीं नहीं, तो खोब बाराया मंतात नहींयवड़ा कठोर निर्णाई देऊ नका मंदलीमाझे पांडुरंगाचा गुनगान में ते आभंग अतुन गाईलेला हैमाझे भगवनताचा नामाचा महिमा ते आभंग अतुन में गाईलेला हैकाई सिक्षा कराईची असेल, ती तुक्याला करा, कामला बांधुन माराती सिक्षा तुमाला कमी वाठत असेल तर हाथ तोड़ुन तकाज्या हातानी आभंग लिले है, हाथ कलम कराती सिक्षा तुमाला अपूरी वाठत असेल तर हाथ या तेहाचे तुकड़े तुकड़े करा मंदलेऔर देहोत या वहानार या इंद्राइन इतल्या माशाला टाक़ाकुण आभंगच्या वया पानाथ भेको नकापान्डुरंगा, भगवन्ता, कोना साथी केली संसाराची होणीविठला, माँ एंबापा तुझी भख्टी करने चांत अधिकारयामांसा चांत जल्माला आली ।यान अंतर नसेल kashala ।रे जल्माम दिलासआप मांसा चांत जल्माला योँ तूझी भजन तुला करता है नसेलमांसा चांत जल्माला यों तुझी ध्यान धारना करता है नसेलतूझी पुझा करता है नसेल डोळे बरून तूला पाता है नसेलतुला अपल ही सन करता है नसेल तर कशााला जल्मा दिलासकुत्र्या मांसा चांत जल्माला गालाईच वोतो सामाला भगवनताअणि मांसा चांत जल्माला गातलेले प्राण्याला तुझी आरादना करनाचा अधिकार हैसेलतर तुला अपल विटे वरों खाले उत्रावा लागेत्या इंद्राईनी जा तिरा वर गल्या मदे विना और हाता मदे चिपल्य तुकोब माराईनी अनुष्ठान मांडल त्या थिकानीअनुष्ठान मांडल मंदलीपाण्डू रंग ध्यानी पाण्डू रंग मनीपाण्डू रंग ध्यानी पाण्डू रंग मनीत्या इंद्राईनी जा तिरा वर अनुष्ठान मांडल महराज नीतमाझे अभंगाच्या भया परत मिलाले श्वा इतुन उतनार नाईतपाण्डू रंगा तुल आ एक वेऽला वेटे अपर खली उतने लगे है dogमाझे आपका ज्या गातसाझ दस्या तस्या माझे प्रकेरी गौबमाच्शीमैंन कहां कि मैंने जीतने समघा लेंगे बोलमांप्रिश्र्य�тораेजीजाबाई उपवाशी भाराजाँचे दोन बच्चे ओते एक तीन वर्षाता एक पाथ वर्षाता दोन मला ओते ती सुदा उपवाशीआईना जेवाईला वाडले की त्या ताटा कड़े बगाईचे और हुदके देओन रडाईचे आईबाबा उपवाशी बसलेत आने आपन जवाईचे उचल उचल ये ताट उचल बाबा जवले अनंतर जब आपन जवन गड़ोतेरा दिवस सगल घरदार उपवाशी होते लक्षाता सुद्यातअन्ना चा कन पोटा मदे नाई कुनाचातेरा दिवस ब्याकूल गली मुलएक दिवसाची एकादशी धड करता येत नाई वारकर्यानला किलो बर शावुदानेची खिजली बुरुत नाईदजन बर केलांसा काटा करतू तरी दिवस बर थोबाड वागडशासमहाराजानची लान लान बच्चडी तेरा दिवस कुखवाशी आशूपंडुरंगाला प्रार्थना कराईची देवा तेरे अम्चा बाबांचा अभंगाचा वयाअम्चा बाबांचा अभंगाचा वया दिले शिवाई अम्चे बाबा जेवनार नाईतपंडुरंगाला तेरा वा दिवस उगवला मुलांची व्याकूलता आईला बघवली नाईआईन खडी खानद्यावर बचडी गितली अनि इन्ड्राइनी च तिरावर अली महराजां च फुड़याथ बसवली अनि महराजांला मनलीतरह भजन धामबा तुमचा माझे बालां कड़ भगा मरना च दार अथ उभियेमाराईच ठरवला का तुमि आनुश ठाला बसले पासून पानयाच फेम गेतला नाई त्यानीमाराईच ठरवला का त्यानना तुमि त्यानचया साथी जेवातुमि दोन गास खल ले न त्यानी पाईले के ती जेवन करतीत्या माझे बालां चाथी तुमि दोन गास आइका माझेमाराईच आनी दोले उगडले और मुलान कड़ पाहिल काई द्याइच ते नजरेन अस दिल मुलान लासंत कुना वर कुरपा कराईची असेल तर ती नजरेन करत असताफ लक्षात आतु दियासंता कड़ दी नजर असते की जी कास्मा गड़ असतेकास्माला पिलले उताँट पर पाजनेची व्यवस्ता नाईमाई लेकराची द्रश्टय द्रश्ट हली की पिलले अपो आप वाड़ी ला लखतातत्या प्रमानाथ संता ची क्रपा द्रश्टी ज़ली की उध्धार धला मानो प्राणा चा मानो जीवाचा लक्षात आत हूदेद्वारके चा राया वेलका सखया ला मियलापंदरपुरा वरने आईला तेरा दिवस लगले तुलाद्रोपदिन हाथ मारले वरोग शनाथ प्रगट दालाईश प्रलादा सथी एका ख्षनाथ आउतरलाईशतेरा दिवस लगले तुला याएला ताइम नाई गोठे गुन्तलासी द्वारके चा राया वेलका सखया ला मियलाथे इंद्रायीनी माते ना आईकले खलबलनी इंद्रायीनी मातातुकोपबा राया भकतीचा सामर्थ्य आभंगा चा एका एका शब्दा मदे सामावलेला है लकश्यताच दूध्याअनी मनून संत समागम कराया था तेवड़ा सथी संत वांगमया कड़ बघाया थाराधे गोपाला, गोबिंद गोपाला, गोबिंद गोपाल हे नंद लालाराधे गोपाला, गोबिंद गोपाला, गोबिंद गोपाल हे नंद लाला