राधे गोपाला गोविंद गोपाला
गोविंद गोपाल हे नंद लाला
राधे गोपाला गोविंद गोपाला
अहो असा अधिकार तुकोप बारायां चा
तुकोप बारायां एक दा नारूज हला ओता पायाला
महाराजांच्या चालता येत नोते
नारूज हलेला मनसाला चालता येत नाई
तुमि पायला हसल मंडडलीत आस बसले बसले चालावं
लागतो ना行तें कुनि थरी पाथीवर गयाभालगतु
उच्छुलूँ गेहलागतु तुकोपु बारायां
नारूज हलेला पाय सुजलेला महराज अंचा
आशाडी यात्रा जवळ आलीली गाओ गाओची भजनी मंडडली
दिंड्या पताका टाल मरदंग ग्यों न्यानबा तुकाराम
चा गज्ञा गज्ञा मदे पांडुरंग अरी भगवंत अच्छा
जयजय कार करत पंडर्पुरला निगाले वते दिंड्या तुकाराम
चा मनाला अश्या बेदना जले आशाडी एकादशी आली माझे
पायाला नारूज हला में पंडर्पुरला जाओ शकत नहीं देवु
दू गावातुन सरकत सरकत सरकत गावाच्या बाहेर आले
महराज आणी पंडर्पुरला एनारा जो रस्ता ओतात या रस्त्या वरती महराज
एनारा दिंड्या थांबुवाव्यात नमसकार करावात
दोल्यात आश्रू आनुं त्यांच्या जवल निरोब द्यावा
पंडर्पुरला निगालात ना वारकर्यानो पांडुरंगाला सहंगा
भगवंता तुक्याला नारू जाला है पाहे सुजलेला है चालता हैत नाई
एंडारणा विचाराईचाथ आनि जानारा जवल निरोब पत्वाईचाथ
एत्याशी पुछेंछा थियाधाने निरोब
पंडर्पुरी हूँ मज़ा मायबाप
पंडर्पूरी आहे माझा म्ायबाप
यवो यवो विठा बायी मामूली
यवो यवो विठा बायी मामूली
निदला वरी कर ठेवुनी वाट मी पाहे
यवो यवो विठा बायी मामूली
यवो यवो विठा बायी मामूली
निदला वरी कर ठेवुनी वाट मी पाहे
केली तयारी इकड़ा यात्रा भरलेली है पंडर्पूर गजबजलेला है
सोडला पंडर्पूर पांडरंगानी आणि थेट दिहु गाटली
तो कोपबा रायेंची पतनी याइची आणि महाराजांची समझूत काड़ाइची
काई खोल दोक्याथ गिए बसला है ती पंडर्पूर ची भूत तुम्हाला भेटाइला याइचा हुए
अव तेछी लाखोल भक्त जमनार किवडी मुठी यात्रा तेछी आशार शुद्ध एकादशी
और तेछी आशार शुद्ध ते तुम्हाला भेटाइला याइचा हुए
चला घरी
काई तेछा नादाला लागला है तुम्हे प्रपंचाचा वाटूला करुंगेटला
तेवडिया तुकोब बारायनी अपलिया पतनीला संगितला आवले
भग भग
पिवला पितांबर सेला गगनी जड़कला
गरुणा वर बैसूनी माझा कैवारी आला
गरुणा वर बैसूनी माझा कैवारी आला
येवो येवो मिठा भाई माउनी ए
येवो येवो मिठा भाई माउनी ए
अरे पंडरपुरची यात्रा सोड़ों देव तुकोब बारायना भेटायला आला
हाँ मज्या तुकोब बारायना अधिकार मंदली
काय तुकोब बारायंसे वर्णां करहा हाँ and
काय तुखोब बारायंसा संगावाथ
rain not swami Ch Tumbak Yeah
नधी halfway
नधी ला तकड़ चे किनारे वरी उन पहुँँ पहुँँ चले
या दोन महान संतांच काई बोलन होता है ये आइकना
साथी हाजारों लोग जमले वोते उद्योग धन्दे काम
सगले बाजूला ठेवले और ये दोन महान संत काई बोलता
होता है ये आइकना साथी सगले लोग जमले ओतरे रामदास स्वामी
नीत तुकोब बाराय कड़ पाहिलत आने हाक मारली तुकाराम महाराजला
ये तुकारामा एक दगड उचलला नी पाने आट टाकला टाकलया
महाराजानी थाना नानानानाना बोम मारली देद इकड़न निगूं
गेले एकड़न निगूं गेले जमले लोग मतात्व दलं गाजलेले संत महान
संथ परसित संथ हे काई बोलता थे आइकना साथी अमके उद्ध्योक धन्दे
अमल्य कीम्टी वेल आमी या कामात या ठीकारी आमे हजर जालो
अमचा अमुल्य वेल दिला आणी एकाना दगड टाखला आणि एकाने बोम ठूकली
या चो बोलना काई जाले है काई हमाला आईकायले मिलाल ने काई सुद्न्य लोग थे
पर काई बोलना जाला है
अमला काई समझल नहीं
त्या वेल ला तुकाराम माराज ने संगितला की रामदास माराज माला महनले
तुकाराम हाँ दगड तकले आपर रूबर बुडतो
पर्मार्थ चा राज मारग खुला करून दिला है
सोप्या भासेद सोप्या मारगान देवा परेंत निहूं पोसवाइच काम केला है
तुकोब बारायाचे आगोदर संत मंडली जल्माला आली
पन सोप्या मारगान
अणि देव सम्जल असा सोप्या भासेद
देव सांग नारा महात्मा मुझे तुकोब बाराया लक्षात आगोदर
माजिया मातापित्यानोद जय वेला तुकोब बाराया
वेदान्ता चा आरत मराठी
मराठी भासे मदे आभंगाचे रुपान लेहू लागले
ब्राम्मन मंडली नी वाचल सहन धाल न्यी
तय वेले आशी प्रथा उति,
तुम्हां माला पर्वान गि नऊती
तुम्ही आमे जर पूथी वाचली तर जीप कलम कली जात हुती
तुम्ही आमे जर पूथी आइखली तर काना मदे शिसव उतल जात हुती
यह ठरलीली शिक्षा उती
भक्ती आणी परमार्थ एक विशिष्ट जाती ची मक्तेदारी उती
तुम्हां माला अधिकार नवता मंडली
यह ब्रामन मंडली ला रुचला नाई आवडला नाई
भैशकार घतला तुकाराम महाराजान वर्थ
तुकाराम महाराजान ला सांगने आताला
बंद कर ये नाटक
वेदानताचा आर्थ
अभंगाचा रुपान मराटीत लियाचा जी सुम्चालवलस
अरे हे आमचा काम है
ओच्छ भर्णा मदे जल्मालालेले आमी लोका नेच्छे केल पाईजी
हाँ अधिकार नाई तुला आत
कुनी संगीतला है तुला करायालात
बंद कर
सकोभा रायनी हाथ जोडले
अनि ब्रामन मंडली ला विचारला
हे लिले ले आभंग काई करू
फ़ेक ते आ इंध्रायनी चा डोहाथ
हंगा वर शारे उबाराईल
इतका साया साना, इतका आटा साना, प्रपंच ची फुली करून
संगे आजी राक रांगुळी करून
प्रपंच चा चींद्या करून
हे लिले ले आभंग चा वया आभंग चा गाता
इंध्रायनी चा डोहाथ फेकाईचा
नहीं नहीं, तो खोब बाराया मंतात नहीं
यवड़ा कठोर निर्णाई देऊ नका मंदली
माझे पांडुरंगाचा गुनगान में ते आभंग अतुन गाईलेला है
माझे भगवनताचा नामाचा महिमा ते आभंग अतुन में गाईलेला है
काई सिक्षा कराईची असेल, ती तुक्याला करा, कामला बांधुन मारा
ती सिक्षा तुमाला कमी वाठत असेल तर हाथ तोड़ुन तका
ज्या हातानी आभंग लिले है, हाथ कलम करा
ती सिक्षा तुमाला अपूरी वाठत असेल तर हाथ या तेहाचे तुकड़े तुकड़े करा मंदले
और देहोत या वहानार या इंद्राइन इतल्या माशाला टाक़ा
कुण आभंगच्या वया पानाथ भेको नका
पान्डुरंगा, भगवन्ता, कोना साथी केली संसाराची होणी
विठला, माँ एंबापा तुझी भख्टी करने चांत अधिकारया
मांसा चांत जल्माला आली ।यान अंतर नसेल kashala ।रे जल्माम दिलास
आप मांसा चांत जल्माला योँ तूझी भजन तुला करता है नसेल
मांसा चांत जल्माला यों तुझी ध्यान धारना करता है नसेल
तूझी पुझा करता है नसेल डोळे बरून तूला पाता है नसेल
तुला अपल ही सन करता है नसेल तर कशााला जल्मा दिलास
कुत्र्या मांसा चांत जल्माला गालाईच वोतो सामाला भगवनता
अणि मांसा चांत जल्माला गातलेले प्राण्याला तुझी आरादना करनाचा अधिकार हैसेल
तर तुला अपल विटे वरों खाले उत्रावा लागे
त्या इंद्राईनी जा तिरा वर गल्या मदे विना और हाता मदे चिपल्य तुकोब माराईनी अनुष्ठान मांडल त्या थिकानी
अनुष्ठान मांडल मंदली
पाण्डू रंग ध्यानी पाण्डू रंग मनी
पाण्डू रंग ध्यानी पाण्डू रंग मनी
त्या इंद्राईनी जा तिरा वर अनुष्ठान मांडल महराज नीत
माझे अभंगाच्या भया परत मिलाले श्वा इतुन उतनार नाईत
पाण्डू रंगा तुल आ एक वेऽला वेटे अपर खली उतने लगे है dog
माझे आपका ज्या गातसाझ दस्या तस्या माझे प्रकेरी गौबमाच्शी
मैंन कहां कि मैंने जीतने समघा लेंगे बोलमांप्रिश्र्य�тораे
जीजाबाई उपवाशी भाराजाँचे दोन बच्चे ओते एक तीन वर्षाता एक पाथ वर्षाता दोन मला ओते ती सुदा उपवाशी
आईना जेवाईला वाडले की त्या ताटा कड़े बगाईचे और हुदके देओन रडाईचे आई
बाबा उपवाशी बसलेत आने आपन जवाईचे उचल उचल ये ताट उचल बाबा जवले अनंतर जब आपन जवन गड़ो
तेरा दिवस सगल घरदार उपवाशी होते लक्षाता सुद्यात
अन्ना चा कन पोटा मदे नाई कुनाचा
तेरा दिवस ब्याकूल गली मुल
एक दिवसाची एकादशी धड करता येत नाई वारकर्यानला किलो बर शावुदानेची खिजली बुरुत नाई
दजन बर केलांसा काटा करतू तरी दिवस बर थोबाड वागडशास
महाराजानची लान लान बच्चडी तेरा दिवस कुखवाशी आशू
पंडुरंगाला प्रार्थना कराईची देवा तेरे अम्चा बाबांचा अभंगाचा वया
अम्चा बाबांचा अभंगाचा वया दिले शिवाई अम्चे बाबा जेवनार नाईत
पंडुरंगाला तेरा वा दिवस उगवला मुलांची व्याकूलता आईला बघवली नाई
आईन खडी खानद्यावर बचडी गितली अनि इन्ड्राइनी च तिरावर अली महराजां च फुड़याथ बसवली अनि महराजांला मनली
तरह भजन धामबा तुमचा माझे बालां कड़ भगा मरना च दार अथ उभिये
माराईच ठरवला का तुमि आनुश ठाला बसले पासून पानयाच फेम गेतला नाई त्यानी
माराईच ठरवला का त्यानना तुमि त्यानचया साथी जेवा
तुमि दोन गास खल ले न त्यानी पाईले के ती जेवन करती
त्या माझे बालां चाथी तुमि दोन गास आइका माझे
माराईच आनी दोले उगडले और मुलान कड़ पाहिल काई द्याइच ते नजरेन अस दिल मुलान ला
संत कुना वर कुरपा कराईची असेल तर ती नजरेन करत असताफ लक्षात आतु दिया
संता कड़ दी नजर असते की जी कास्मा गड़ असते
कास्माला पिलले उताँट पर पाजनेची व्यवस्ता नाई
माई लेकराची द्रश्टय द्रश्ट हली की पिलले अपो आप वाड़ी ला लखतात
त्या प्रमानाथ संता ची क्रपा द्रश्टी ज़ली की उध्धार धला मानो प्राणा चा मानो जीवाचा लक्षात आत हूदे
द्वारके चा राया वेलका सखया ला मियला
पंदरपुरा वरने आईला तेरा दिवस लगले तुला
द्रोपदिन हाथ मारले वरोग शनाथ प्रगट दालाईश प्रलादा सथी एका ख्षनाथ आउतरलाईश
तेरा दिवस लगले तुला याएला ताइम नाई गोठे गुन्तलासी द्वारके चा राया वेलका सखया ला मियला
थे इंद्रायीनी माते ना आईकले खलबलनी इंद्रायीनी माता
तुकोपबा राया भकतीचा सामर्थ्य आभंगा चा एका एका शब्दा मदे सामावलेला है लकश्यताच दूध्या
अनी मनून संत समागम कराया था तेवड़ा सथी संत वांगमया कड़ बघाया था
राधे गोपाला, गोबिंद गोपाला, गोबिंद गोपाल हे नंद लाला
राधे गोपाला, गोबिंद गोपाला, गोबिंद गोपाल हे नंद लाला