धनी.
कहने?
एक गोस्ते इचारू?
राजा राणी की?
नाई, त्यातलीश मना.
इचार की?
आ, तुम्झे पूरी संग माईजा लगना जा बार तेवड़ा उडवा की.
दाओ दिया!
नाई, नाई, माला क्या मनाईचा वोता?
की तुम्झे पूरीच्या लगनाथ,
मला मी एकांदी पूर्खी बोगुं, माजा मी तेवड़ा उड़का, असा माला मनाईचा वोता?
अरे, मग असा सवणे बोल की.
मा ता सवणेज़ बोलतो ही की.
तुम्झे मनाथ काई?
तुम्झे पूरी संग?
ते तुम्झे इच्चेचा प्रस्णा है.
ए, गाडवा.
गाडवा नवा, माजा अढ्णाव नुस्त गाडवे.
राम, राम, पातिन.
या, या, या, या, सुबाण राव.
दवुद्या, दवुद्या.
जी.
लेका, बग़त काई बसला हैस.
मग.
त्यांचा, सामान गे.
माला नहीं जमाईचो.
कारे?
आज माझी एकादस है.
ए, भादुर्या.
तुझ्या एकादस हिंदर, माझा सामानचा काई सम्मंदर?
काई सम्मंद?
लेगनिष्ट सम्मंद.
अरे, पर सामान मोटे हैच कुटे?
सामान नहीं नहीं का, दांडा तर है नहीं वो.
कश्याचारे?
आवे, छत्री चा.
ए, गे, जपन ठो, चत्री मानवाईचा है.
बढ़ो उचिला, येतना दांडा आणला ये कुणाचा उचिलूण,
अता कापडांचीला हाणूण,
अता साटांचीला पलूण, जाली छत्री.
ए, वागर्या, इतना ब्याग, जपन ठो, पैसा है इतना.
पैसा? काई दगडाची चिलर है, क्या यह?
मन्जि मैं काई खडी फोटना रावी रहे?
मैं तो तो मणले हैं गा.
तो चाला मण, निगाला है.
अरे एचा, आओ पातील, आओ सांगाए गडी मिशे पिलतू है?
जाओ दा, महतारा मानुसाई कश्याला ते जानाधी लागता है?
हम.
हम, बसा, कशी क्या है मंतिया, अमच्या थूरल्य अक्काची तब्बेज?
अवा तिला क्या है जाले?
आक्षी फुला ठूने तिला, आण खावण काण मातल्य पन मोपले गरेत.
वा, वा, वा, फार चान, मग आता आलायसा, तोसे चार्सा दिस रहावा.
चार्सा दिस?
हम.
अवा चार्सा दिस का मनून?
मग.
चार्सा गन गनी तुवरिश बर आनार, सवनसर तरस विसरने साथी.
काई? गन गनी तुवरिश?
हूँ.
अवा घरातला दाना संपताल्य है ती.
दौना.
ने का, अपलीज मानसा है ती ती.
असवी?
आ, जा, पहुणेंच्या साथी चाहा ग्योणे.
कड़ोंक्का गरम.
अरे, दोनी दारत ये क्या ज़हला?
सचाना मन?
निगालो है.
राम, राम पतेल.
संगेटलेला कामाचा काई केलसा?
काम भत्या.
अरे, दादा, परका मानूस बसले नहूं?
अरे, राम, अगर्यानो, मैं कैसे परका है, विरे?
पातलाजी सक्की भंदी नहीं मला.
क्या है, अच्छी गड़ा-गड़ा वका हाते?
खरा है त्यांचा.
देवी चे दोर्ला सकेड़ दागेना करना हनला ता, एक्या?
वा, वा, वा, वा, भार चान.
मग अता एक करा.
क्या इते?
उद्या सकाले गावाद दवनिक दिया.
क्या मनून?
देवी चे दागेना इत तूरी जाले मनून.
मणजे?
मातों बरबर आय.
जी है?
मणल्या?
हे, तुम्हालाज राउद्या.
जानिव है मला तयची.
पातिल, लगे उपकार जाले भगा.
अरे दादा, उपकार कसल, सारी दीवी चीज खिरपा मणाईची, चल.
बारे पातिल, एतो मणला.
पातिल, बाकी साला बरी कडल्या.
कसली?
पात फोरुं पानी वलवाईजी.
तुम्हाला याच्यातला अत्ताज नाई कळाईजा.
त्याला डूका लागता, चला.
चला.
अता, आपन धनी तर गेल, अता आपन साप, सापाई करूँ तेवा, मण्जे जाले.
मैल्या रत्ने?
तारा.
कुछ चाल्लीज गा?
नदीला धना दोयाला.
हुई?
हुई.
अगडी?
क्या?
अगा, आता, आता कौन भी नाई?
मग?
मग क्या, जमतोई का?
तारा.
अगा, कापड़ा दोयाचा गा?
धन्यानी सांगितले, मल्यात माप काम निगाले.
अण तूले काई सवड होईच नहीं?
अं तुझी कापड़ रत्नी कर दी मनुण.
तुझी कापड़ दोना ला, तुझा का हतपाय मोडले क्या?
ए, ए, ते माला सांगो नगास, जाओ धन्यासली सांग.
धन्यानी जे माला सांगितले, तेच मी तूला सांगतुया.
मी तुझ्या काम असत नहीं रहला नि, धन्यानीचे काम असत रहला या.
असा होई?
हाँ.
अरे चम्चा, हमार क्या करतूसरी है?
जग जग करते हैं, तेच करतो हैं.
कुणा माला चम्चा मानाईचा नहाई.
अण चम्चा ज़र मानाईचा असला,
तर चम्चा मजी का यह पहले सांगाव लागल.
उगल लोगाच आईकुण मांसानी काई भी बढ़बड़ूनी, कलला?
तर साना बान.
ने बाला.
कोण का तु? नाव काई तुझे?
मैं आई परताची, माझ नाव रातना.
मग यह लगिन बेगिन जाला है क्या नाई?
नाई वो.
मग बढ़ा है.
अव बढ़ू कस्याचा?
दिवज़ बर कामाच आत्रास,
अव त्याच लगिन नाई.
जोपलेचे नतर,
सार्का हाँच उन्हाँ चुलू बुलू,
चुलू बुलू, चुलू बुलू,
असो होता है भागा.
अगर मग लगिन करुंगे की?
अव माझे संके कोणों लगिन करणार?
अगर तेला क्या है?
एकादा खंबेला नव्रासो उन्हाँ लगिन करुंगे,
मैं जाला है.
महेवागा, इनम्दार.
हाँ.
तुम्हीच बातलाला सांगुण,
माझे लगिनाच एवड़ुप्पुन बान्दुन घया की.
असा मंतीस वहई?
है.
अगर महक पातिल कैसे आला?
हाँ, इनम्दार.
हाँ, पयवा ठूना तुम्हीच जीवाला?
क्या क्या?
राग आला वहई माता.
नहीं तर क्या?
बाकि राग आला दिश्टे सुंधरा.
पर तुझे ते कने भग.
क्या हो?
तुझे गल्याँ एका ती कोलापूर साजला दोरला भाईशी.
अव माझे गल्याँ दोरला कुण भाईशी?
अगर तेला क्या है?
क्या क्या, हई, रतने?
धुर्याचा निमित करण, हाँता हेला गाटे लाली, सुएख.
क्या?
अरे बाबा, माझे सुय में भगाए, नगو?
हाँ, तुस्वइभाग, आण मी द्ओरा वाऊ उतू.
उचलते दुनन पहले नदीला हो.
उचलते दुनन पहले नदीला हो.
या बाग, बाहराला बार दिवन गोँ, तोणणा संभी दूनगा?
या बाग, बहराला बार दिवन गों, तोणणा संभी दूनगा?
राहे...
टी तुस्वेभागा?
अगे रत्ना, कुछा नकालीस
नदीलों निगाली ने देला, धूना दोल्याला?
अगे नदी वर कस्याला?
क्या?
सरकी जरा उसाथ शिरुं, गम्मत करू
अवो हिनामदार, अवो उसाथ कस्याला?
महाँ?
घर है की मला?
महाँ, क्या है? तुछा साकर पडली, मणाजी, पडली
आओ, रात्री बाहरा वास्ताया
दारात, काले, काले, कुत्री, वर्डिया
वाला का पर्टिने?
अगे चांगलाथ भाव खलास्की
थां, तुछा कुत्री माधा कुत्रा सोडतो
अराचा छोपोती रांगार पड़तो
बगतो, या पट्याला कोणी चारता इती
इनाम दार नाई गा?
हाई चन
क्या है राव?
ज़रा नावा रूपला सोबने सरक वागा?
क्या जाल रहा?
जाती ची पर्टिन
दुने दुन पाट भर्तेली बीचारी
आर माझे देखतीला मंता है
चल उसाच सरीज गम्मत करो
सूर्तु क्या है माग?
भादराव, त्या उसाच सरीज शिरलेल
या फाकडाला दिशाओच
अरे क्या करचीर?
नहीं, द्या दुबारा फड़ पेटवने
तर बापाईची अवलाच सांगनार नाई
अच्छा नावन?
निगाला है
अरे अरे अच्छा
निगाला है
अच्छा नावन
च्या आयला?
दौवल्या क्या हलकत है वो?
नहीं, नहीं, पाटी माग दोन विला नियालो तो
तया विडियाला ही रत्नी पर्टी नियतन होत्या
काय माल है
बिन लगनाच नवा कोरक कट कंडका
ते क्या नाई?
में भी चांगले गनगनीत वरीज बनाना रहा है
नाई तेछा काम बाट काड़ना
तो सुबान्रा इन अंतर ये नाव सांगनार नाई
अरे पोरानो
अरे असे डोख्षेला डोख्षेला
उन काई बसलाईसा?
अरे तिज्या काई तर सोड़ून कीचा बगा
अरे नहीं तर त्या नानु काकी ले तर बोलवार
पुराज हल तुझा त्या नानु काकी चा कवतेख
माझा पर्मिशर सोड़ून करल तीची
अरे पोरा
पर्ती गोष्ट ज़र आशी पर्मिशर आने कीले आजती
तर मानसाची गर्ज भासले आजती का
आबा
ये तिज्या आबा
काई मंतुयाज?
पर्वाज अपने गावदे एक नरस आलिया
तीनाज बुलवें क्या पुन
अरे पुन ती तुलार कसमाईती?
अरे में पर्वाज पेपराज भगेतलें न
अरे मावल्या
तुला पेपर वासता एतो कार?
अरे मला वासता एतो हटिला मो
या पर्वाज तेल्या आइक दोतो
जाओ मैं अच्छा गेवने तु भग
था मावल्या
मैं अच्छा नरस भाईला गेवने तो
अरे मुल्या लगवर जालें कि जा जा लगवर
पर अबा ती बाइमानुस
अच्छा आप रात्रे अपने घरला कसी का इन
आइगा मेले
आ ले पोता दुखनाले
आई
कोण हाई का आत
कोण हाई
मैं हमेरे बेरण हाई
कोण भावराया
काई न केलस
बाई काई भी करा
पर माझे जोपने पातुर चला
माझी बाईको आटले
पर मैं एकति बाई मनुस
माझी तुम्झा संक्ति कश्ट्या एनार
हे बगा
दीवी भुवनी ची आन हाई
तुम्झा केसला भी ठक्का लागो देनार नाई
चला तुम्हे
अच्छा मंता थांबा
सम्द सामान गेटला है न हवा
हो गेटला है
चला तर पेगी देना
लवी उपकार जाला भगा
किती वज़ाल भाईला तरस होते है
एक दोन चार घटका जाला भगा
हसा
थांबा मैं पाहते
होते अगा घाराँ
घाराँ अच्छा होते आँ
बरे लाले तु लगपर केलाज मनुझे
अगी आमे आइकाई तयार है
हसा मग आइका तर
दुशकाल पडला मागाई वाडली
पोटाला पोट बर आन्य मिलना
आंग बर वस्तर मिलना का
तर लोग संक्या भरम साथ वाडली
सरकार न लाज रिकोना एक
साधा मारग काडला हसताना
प्रेचार अच करत नाही पुरे जाली मुलद
बर्पूर मुल्या निपजली तर संसारा
दारिद्री वढता वुल्ल थोडी
तर संसाराज गोडी आक्षी खराई
बगा बाई पटला माला
आहो तुमाला पटून चाचा क्या उप्यग
तुम्झी साथी संपली आता
फार उशेरा पटता है तुमाला
आबा यह दिज़ी आबा
नवा नवा तुला अत्ता पटून तेजा क्या उप्यग
आईगा जय वक्तला पटव
जय वक्तला पटले नाई
आण अत्ता पटून काई करतूस
बाई तुम्झा पाई शुन संग्तो
कि फिरुं बाईको चे हता पाईनाची दोरी देनार नाई
गाबस पर्चेक बाईज़ पनल असाज मंतुयास
वस्त्यूज वपाईजाव मनन मनन आइकाईचे नाई
राच चे इंदर चे सापाईजाव मनन
पाई देत गारा गड़े यासे?
अर मौल्या, अर किती मेवनाची चेस्टा कराईशी र?
अर खराईती मैं सांग्तूई.
बर्या, एती मैं, उशीर जाला है माला.
ले, उपकार नाला भाई, यह उपकार मैं जलंबर
इसर नार नाई तुम्सु.
आओ, यात उपकार कसल?
आओ, नाई तर काई राच इंदर चे तुम्ही आमच्या गरीबाईच्या
ग़र्ला आलासा, यह उपकारत्मानला भाईजी, नव?
आओ, तुम्झा सरकाची शेवा करने साथी,
सरकारना मला संधी दिले आही.
बराबर है.
मवल्या.
काई मंतूस?
तो खन्दील खे.
वै, वै.
आणि बाईस नी तेंचा खरापात्रु पुच्छोनी.
अच्छा भाग, जो साहन लेत असे तेंचा सनी,
चलाबा, या, या.
जपून आ, जपून आ.
गंबीर्या, तु रामुस वाले जा.
आणि सारा रामुषस नी पेड़ा दूनी.
राबा, मी पातलाँच्या वारा जातो.
अलिए पातलास नी पेड़ा दूनी आतो.
जाकर बिगी द्यान मागा रहे.
पातलास नी पेड़ा दिला कि बिगी द्यान मागे उतो.
जाओ क्या मी?
हाँ, जा, जा.
या, भाई, या.
या, भाई, या.
किती वड़ जाला भाईला त्रास होता?
आईगा.
अरे देवा.
एक गंता जाला भागा.
क्या जाला?
यह 3 ढल उड़ते हाँ.
असल?
हाँ.
थामबाई में ताना तफस्ते हूँ.
बरह, बरह.
भाई, क्या होते हों तुम्हाला?
सक्काल जाल पोटा में ली दूक्ते होँ.
ठामबाई में तुम्हाला तफस्ते हूँ.
हे पाहा, तुम्हाला दिवस गेले हैं?
हा, दिवस गेले हैं भागा.
आमचाच पाई कुण रानाईजा.
खरज मनता?
हो, ख्या तुम्हाला मैं गोले देते?
ख्या विलावर्ती ग्या?
ही पांड्रया रंगाची गोले है,
ही दुषातों दोन वरेज ग्या.
अण ही तांड्रया रंगाची गोले है,
रात्री जोपते वरेज ग्या.
मन्जे आरा मटेल.
यूमी?
या.
बढ़ा, येते हा?
चा गंधा न?
नहीं, नहीं, मैं चा गेत नहीं.
मन्जे आमचा शब्दाल क्या किमचो नहीं मणा?
नहीं, पण मैं चाज गेत नहीं.
आग्रे मोड़ो नका, बाता, चा गंधा.
दवल्या, अरे दवल्या.
क्या हो?
अरे चा गंधा.
अरे चा, भाई, तुम्ही कवसे आलता?
अत्ता चाले.
अच्छा वाई?
बड़े जाला, आला साथी भागा.
अम्चा गावात इव्डिस नन्यता उती.
नरसोज नहुते अम्चा गावात.
और दांधार भी नहुता.
आला साथी लेही चांगने जाले, भागा.
अच्छा?
आला साथी लेही चांगने जाले, भागा.
दवन्या, अरे बोलत क्या उपर आला आईस?
मग्ग.
चाँगे नहीं जा.
चाँगे? बरबर.
पाई, बीड़ो इत देऊगा?
दवन्या.
दी, निकालू, निकालू.
बर, कसा क्या वाठ्तु गाओ?
करमतना गावात?
हो, नकरमला क्या जलला?
करमतना.
एक गोष्ट विचारू का?
रागता इनार न?
राग एने सरकी गोष्ट आहे कौंती?
विचारा न?
लगिन धाला क्या नाई आजून?
नाई आजून.
वा, वा.
बाकि मानावाला गेला.
कारण अत्ता परें पिकर लागनाईचा रहलात मनूं.
हे पाहा,
गरीव जंतीची शेवा करने मदी माला वातत सुधा नहीं.
कि मैं लगना करावा, समसार ठातावा.
काई तरीच.
मानसाची भावना कुटे मेला तोई?
मतलब.
मतलब योड़ा करना मन की.
सोडा,
सोडा मला.
सोडा,
वाचवा,
वाचवा,
क्या है जला?
उच्छा गयाता है नावा?
अरे माझे आंटी चूर लगीली.
बापरे,
आंटी चूर लगीली?
तोर क्या?
जाओ द्या,
असल चारा नेची नहीं तोर साय नेची.
गिवा पर दूसरी.
क्या मुर्खाईस रे?
अरे सोनेच आंटी उती.
बापरे, सोनेची?
तोर क्या?
और कुन्या गितली तुम्ही आंटी?
दूसरे कुण्यी.
या नर्सला गितली नवा?
कौन? मी?
पण,
पुटा है माझे कड़ा आंटी?
वा, बाई, वा.
अव, कुन्याला साय शुकोता हैसा?
नर्स,
तुझ्या पार्स माधी पाग?
हा?
आगवाई,
खरचकी.
पल्या.
मगानी क्या लावाण बोलता है?
आ, निकड़े.
ओ, हे ग्या.
वरना तक, वरना.
वा, अगवाई,
बड़ेच्की दिश्तीश,
गोगल गाईन पोटात पर.
हैसा?
मी वैसे बोलू का?
बोल की.
नवा,
ही आता इनामदाराची सोनेची आंगटी.
आता ही इनामदाराणी,
आपन हुंँ ते नरचे परस में ताकली नसल कस्या हूँँ?
हे, भाधुर्या,
तुल्यारा काईत्याचा गेना?
वाग्र्या,
तुझी एक एक गोट सागेतली,
तर रात बोराईचे नाई, कलला?
तर स्याना बान.
निकल, निकल.
अरे,
जातोंस को नाईस?
हाँ, बाई,
इतने फुटाजे भागाईचा,
और परे धन्दी आमचे गावात काराईचे नाईत.
चल फुट,
तोने का ठुवने तुला,
दावाखाना टाकें धासलू,
बातल्यसाला टाकें फुडू,
बगतू यह पत्यारी इनांदारला कोलीज्याते दे,
अरे जातोंस को नाईस?
आहिरा,
कावात एक फस्कलास नरस आलिया,
पर तीला बगीतले पस्ने,
पर अच्छा यह माझा असला मुखडा,
अच्छा ती माझा संग बोलनार तर कशी,
पर ते काई नाई,
तीने माझा संग बोलला बगार,
माला आनस गोड लागाईचा नाई,
आहिरा, नाव्या,
लेका कियर्या,
लेका कियर्या,
आने कड़े कवित ओबी कर रहे लागा रस्किर,
अपले पायाचे असिर्वारान,
लेका दावल्या,
आज काई ताजी बातमी खबर,
काई चक्केशी मीं इंडियाली मंत्या,
लेका,
लेका मत्क्याजा हाते कस्याला काट्तूया,
आलाय माज्या चाकोरिता,
आता अपनों इसी वाईसी गम्मत अच कीली भाईजी,
मजी तूला ते नरस्संग बोलाईचा है,
है कि,
मले का हयातर क्या है ओगडाई,
कस्या मंतोस्?
लेका तू आईज पहलेज नावी,
है,
धूक्ती काकत गेची,
घराज्या भाईर पढाईचा,
पढाईचा है,
और सरल नरस्चे खोली उजायाचा,
जायाचा है,
और मनाईचा,
काई मनाईचा?
काई दाड़ी बिड़ी कराईचा है,
काई,
आसा बेशक मनो,
बेशक बोल,
आईला,
काई दाड़ी कुटली हो,
मुतिजी मैं कुटली केस काणा,
ये लगा दाउध्या,
लेका काई तर पोट बरुं,
मार खायाचा आकल शिक्वतोस्त,
तर लेका,
पोटा पुर्त,
कुटे चार दाड़े गाहते,
ते का बगाईचा सोड़ो,
कस्याला पड़तो जर?
अरे, तुला मायत नाई,
खरी मजात त्याते जासते हैं,
असल, असल,
त्यावाक नरसाल,
तुझा फिरलेला का टकुर आता,
अर तुझा का माजा त्यावाक,
आ, होई जीले का,
हाँ, टॉप सिग्नल,
काई मनालत?
बाई,
पाईतन पाईजे?
मैं पाईतन घालत नाई,
मग बूत द्यू?
सैन्डल है पाई आत,
हना तेज़ा पाटी,
लेका,
बाई मानसा संग,
कस्या बोलाईजे ये अकल?
आ, नाई,
बाई,
ती यडपट है,
तेचा नादाला,
हा,
ये सैन्डल चे नादाला लागा,
अग तुम्छी उल्टी आजा मस्कुर गया,
तुझ्या मारी,
तुझ्या,
बाई,
तुम्हाला ज़र राच्ची इंदार ची गर्वज भासली,
तर मैं अपला कंड्याक्टर हूँ?
तुझ्या,
अरे कंपाउंडर तोरी महनी की लेका?
तीलेका तूझ महन,
बाई,
मला विरुद मिल?
ए,
येका तुझ्या महतारे का ने गेजा था?
दिशला,
दिशला,
दिशला,
मन बुद्ध अंकारादिल गेलस गडून,
अभिमानाच्या गोड़्या वर बससी चडून,
या बहुजल दुष्टर विशे डूंग राडून,
काम प्रोधाची तल्वार मारसी उडून,
नाही विश्वासमृत्तुचा खास,
कोसले लकडा, कोसले लकडा,
चनभंगूर नर्देह पान्याचा बुड़-बुड़ा,
भाई, भाई, भाई, भाई,
या गावाच गणित शुटेना,
भाई, या गावाच वागाच भार आउड है,
तुम्झे सार्की स्वसर्पवान,
देखनी असाच, असाच गोंडस बांधा,
पन,
दिशाला, दिशाला, दिशाला,
खरच, मानुस किती दिशाला वेडा दिशला,
पन तयाना भाषा काई उंच-दर्जातली वाफरली,
काई आसल ती आसो,
आईला, पन माला एक-एक आसल का जाला बोर,
अताओ, या मांसाल भगितला पसन,
माला तर आसा वाताय लागगले,
अपन तयाला गुरू करून गौँ,
अताओ, पन याला गूरू करून गॊंड,
माला काई द्ञान मिलनारे?
पन नाई, त्याचा सेवट चा शब्द,
माज़ा ध्याना तुर जाईना,
नाई विश्वास मरत्यु चा खास,
कोसलेल कड़ा, कोसलेल कड़ा,
खसण भंगूर नर देह पान्या चा बोड़बोड़ा,
बारबर है, पान्या वर तरंग आला,
मुझे तो कदी फुतुं जाईल,
यचा जसा नेम लगत नई,
तसाच या मादसाच्या देह मंदिरातुन,
हा प्राण कदी निगुं जाईल,
यचा सोधा पत्ता लगत नई,
अर्या, नरच गिली क्यो?
हाइला, इवडी चांगली बाई यक्ताज गिली गेला बागा,
फामले का, अच्छा तुझा पाटोपा देतो,
अणि तुला केसाच्या उकरण्ड्यात पुरतो.
कुण हाई गा इता?
कुण हाई? कुण? पातिल?
काई ने केलत?
बाई, सकाल पसंद पोटा दुखाय लगले बगा.
तंबा, मैं डॉक्टर ना गियो नितेई.
नगा, नगा. अव, डॉक्टर कस्याला?
मग?
तुम्ही जरा तुम्चा हातना पोट सोडा की माज.
कुण, मैं?
हूँ.
पण?
तुम्छा हात गुनले, चांगला हाई असा आइकले मैं.
असा मनता?
हूँ.
ठीक है, जोपा.
किती गरम लागतो है तुम्छा हात.
अव, हे क्या करता?
सोडा माजा हात.
आगा, हात धरला है तो सोडाय साड़ी नाई.
जा जावर माझी नजार पड़ाल,
ते ते मेवले बिगार माला जैनस पड़ात नहीं.
एकड़ा का तू माझी थालीस,
कि मी राजा आणि तू राणी.
अरे उल्ट्या काजाचा?
मी तुझी राणी होने पेक्षा,
राणिया नावची कुत्री गाठवन दिली,
तर नहीं कतालाईची?
नहीं बुल्लीस?
आगा, साथ चन्म बसों खालीस,
खालीस तर सरनार नहीं,
यवड़ी माझी इस्टेट मी तुझा हवाली करें.
पन फ़र्त एक वेट तू माझी हो.
अरे, गरीव जन्तीची कुट्यूम नेवजण तिरपी,
शेवा करनार मी एक आदर्शन नर्स है.
अन मनुन अच्छ मनते,
हे तुझी साथ जन्मी नसर नारी इस्टेट,...
मी माझा लातो चा ठोकरीने उढवते.
मनुझे वाई हासों इस्टेट मी थिनाय,
मन तुझा अंगात?
नही, नही..
सोड मेल्या कर।
सोड मेल्या?
सोड मेल्या?
वाच वा, वाच वा.
तला चाऊं पल्वण गेली काई?
वगतो, चाऊं, चाऊं कुटे जाती?
तिता बातला करतो.
भावराया, भावराया, वाचो रे मला.
बै, उटा, काई जालाते, करकर संगा,
कुने तुम्छावर जर वाक्डानारीनां बगितनासाल,
तर त्याचा डोलज़ कातो.
कुने जर तुम्छावर हाथ टाकलासाल,
तर त्याचा हाथ कारतो.
संगा, कायाई चालते?
कायाई चालते?
तो, तो चिमाज्राव पाटिल माझा पाटला करता है.
कुण? चिमाज्राव पाटिल?
हुए.
पण का?
कसे सांगो या तोंडानी?
आला माझ्या ध्यानात.
हमिर्या.
काया रे दादा?
नरस बायला क्यों, तु जरा आठ जा.
सला नरस बायला.
चिमाज्राव पाटिल?
ठीक है?
बगुं गेता तुम्हाला.
हमिर्या.
नरस कुटा है?
कुछली नरस?
अत्ता है चमारी.
लेका कुटा है, दाखतोस्य नहीं है?
ये बगा, तुम्हाला कहरसंगु का?
नरस हता आली नहीं है.
हमिर्या.
पाटिल.
अरकोन है तो दादाया तोबारीत मारनार?
लबाड बोलतोस्य, क्या है?
अव पाटिल, बगता है क्या है?
धरागी दिला.
इनामदार, फुड़े इसीला,
तर भाले टोकाव गुडी परो हुबा केला सर क्या करें?
हमिर्या, नरस भायला ग्योंतु जरा आज जा,
तोपरन मी बगतुया चिल्ता कड.
नाई दादा, नरस भायला ग्योंतु जा,
तोपरन बगतुया डबडेंचा गड.
ठीक है, चला नरस भायल.
नामनार.
बला.
तुम्हें ही काटी ग्या, आणि याचा समाजार ग्या,
तोपरन मी तीचा पाटला करतो,
सिकार हाँची सुटता कामान है.
जावा तुम्हें निष्काजी.
कोन है का हता?
कोन है?
कोन है?
चल.
पातिल, सोडा, सोडा.
बाबा.
पातिल, मुगड्याने हाँच सोडा नरसबाईचा.
जीजा, गुमाण मागो हो.
मी आजला इतने ख्यूँ जानार है.
पातिल, तुम्हाला ज़रु नरसबाईला ख्यूँ जाया असाल,
तर या मातरे जा मुद्दे पाई दिवलच ख्यूँ जावा लागाल तुम्हाला.
अरे तेरडया, तुझी साटी सम्पली,
आणि तु काय माझे संग दोन हात करनार हईस?
खुलो इसा, पातिल, तुम्ही.
पातिल, माझी दर साटी सम्पली असली,
तर आश्या वक्तला, पंचीश्या वयाच रगा,
संचर्च देहा रामुशेच्या अंगाद.
मन्जे महतार्पनी सुदा यवडी मस्त्य है मन्की तुझी अंगाद.
होई, होई.
सैलमाग होन जाओ दे.
आबा.
आबा, काई जाले?
काई जाले?
आरो, तू...
तू करणीज्या बादरला गेलाईश,
तोवर त्या तेवच्या माझी पाटलां डोश्काच गाटी घाटली,
अंत्या नरस्बायला भी ग्यूँ गेला किरा.
काई?
नरस्बायला ग्यूँ गेला?
चिमल्डो पाटिल,
तुम्ही रामो सडव नस्टले बगुं,
तुम्ही रामो सडव भी बेवड केलसा.
ठीक आई?
बगुं गेला तुम्हाला.
एल?
सुमान बास्तिता.
दावल्या?
जी?
जा?
रह्माल समय लाउन सजवा.
होई, जी, होई.
दावल्या?
जी?
पाणविले तयार करा.
होई, जी, होई.
दावल्या?
जी?
नवी क्याली दागा डन्लाप्ची.
अजी, होई, होई, होई.
दावल्या?
देनी?
हारे?
मज्या नुकरीचा राजिनामा लिवा.
कारे?
कार?
ये घर माजा है.
इतना प्रतिक बापती माजा अधिकार है.
तुम्छा जवड़ा अधिकार है, तवड़ा माजा सुधा है.
क्यों हो, पसुन?
देवब्रमाच्या साक्षणी मंगल अक्ष्ट पडल तेवा पसुन.
अच्छा क्या?
पतिल?
तुम्छा माला फारज आबर्मानाव लागें.
हावल्डार साहेब, देवी चा दाजिनेची तूरी सापडली,
ही फार अनंदाची गोष्ट है.
पन कुड़े सापडली?
क्या थंबिरे वेरणाच्या घरी.
अस्सा.
ही दाजिने.
आणे आमला आरूपी पाईजे है.
ही पाहा हावल्डार साहेब,
ही देवी ची दाजिने,
आणे ही आरूपी.
पगड़ा या हराम खोरास नी.
बगितलास नव,
पतलाचा हिस्का कसास तूयते हो.
हावल्डार.
गोला.
हावल्डार.
गोला.
ताबोड तोप याना चावडी वार घूणिया.
तो परें मी कपड़े बदलून,
हता खंटर घूणियतो.
या, या.
हराम खोरानू पलून जाता कैरी.
भावराया.
भावराया, क्या रजाले है?
बाई,
तुम्ही काई भी काईजी करो नगासा.
अवो जलमताँच,
आमचा पाये खुंब्र्यात,
आनेक तुर्णगात असता.
तुम्ही काई भी काईजी करो नगासा.
तुम्ही जोपड़े गड़े चला,
हमें आलूज मनुं समझा.
अरे पल्यों कुछ जाता है?
मातित गेला तर उक्रुं काड़नेची ताकत
आमचे जवल है.
आमाला पोलीस खत मनता है.
अससे क्या है?
चलाल,
उपजला.
हमेर्या,
पोलीसांची हताव तूरिद्यू मदन
वाटत न जालूया.
तवाता रामू सडवना जाता,
सरल पातलांच्या वाड़ा जायचा.
अणि आजवर केलेल सर्व करस्णाच्या,
जावी चरायचा.
चाल तर.
कोन हाई का हत?
कोन है?
कोन है?
हमेर्या.
पातिल,
कुछ एसेला,
तर पाईस खुब्यात ने निकाल.
आज में हीची अब्रू गेना रहा है.
ठाम दादा,
तीना माझा अब्रू चरक्षन केला है,
या ठेकाली तुला में आशी करू देनार नहीं.
बाही,
तुम्हाला महाईत नहीं,
आज परें या पाटला ने काई-काई केला,
गाउचे हेडमास्तर चे भाईकोर बलतकार केला,
त्या भीचारी चे मनाला वाइट वाटला,
आणि तीने नदी जीव दिला.
मैं घरात लसनले बगून,
माझा महातर ने डोस्क्यात काटी घाटली,
आणि तुम्हाला पलून आनले.
भाव राया, मैं केला, ते बरबर केला,
तो सुवानराव इनामदार,
माझा अब्रोर घाला गालत थोता,
मनुन तेला वश्ण नहोता,
मैं, मैं, मैं माझा रक्तात नहाले आब्रोर.
बाई!
बाई तो इतना पलून दा,
अंपु खुणे आईसला, पोलिस पखाड़तील,
जा पलून दा, पलून दा.
ओ पातिल, काई जपलायरा ओ उठा कि,
आओ चला कि, अव डारुजी दोन बातल्या अंले,
अव मतल्या ांले, ओ पातिल, क्या खुण, बातला चा?
अन या कुरणी न, अन कुण से हराम खुरणी खूर केला?
पकड़ा या हराम खुराला.
पाप्यांचा तू सहर करसी,
पाप्यांचा तू सहर करसी,