Það er þaðAllir þeir sem meira um tímans útÞað unna við það sem þeir hafa mistMér er það en því fersku minniEr mótur þau fyrir spór og hjartans leiðÞá raunarlegur tónum æðar reyniÞað svo raunar ást sem aldrei deyAldrei verður ástinn til orð einuUndarlegar tilfinningin svoÍ heimir það sem hjarta læðir fengurHundrum manna og líka ég og þúÉg stend ég reyn og velkist ekki hvað varAð verðin er söm og hún áður varEn gæfa mín og tíma húnGleði er svo að hafaGeta dælskar þig til eilir þaðÞví aldrei verður ástinn til orð einuUndarlegar tilfinningin svoÞað svo raunarlegur tónum æðar reyniÞað svo raunarlegur tónum æðar reyniHundrum manna og líka ég og þúÞað svo raunarlegur tónum æðar reyniAldrei verður ástinn til orð einuAldrei verður ástinn til orð einuÞað svo raunarlegur tónum æðar reyniÍ heimir það sem hjarta læðir fengurÞað svo raunarlegur tónum æðar reyniAð hundra manna, líka ég og þúAð hundra manna, líka ég og þú