Όψε μην νύχτα,
η νύχτα ανοίγουν
21ος αιώνας, κάτω απ' το φως κάποιας κόλωνας
Πριν να σβήσουνε τα φώτα και ξεδοργιάς ομορφιά της εικόνας
Δεν είναι ευχάριστος ο χειμώνας,
στις λεωφόρους αυτής της πόλης
Μα ξεκλειόμαστε χθόνια,
στήμα μεταξύ φαρμακών και αλκοόλης
Μεταδίδουμε ζωντανά, μέσα από μέσα ιδιωτικά
Στο μετέχμιο κάθε φορά που υπεβαλλεί ελεύθερη αγορά
Στον θρόνο τα φορτηγά σηκώνουν χώμα που μπαίνει στα μάτια
Και τα παιδιά παίζουν με κομμάτια που πέφτουνε απ' τα μπαλκόνια
Εδώ περνάν τα χρόνια και αλλάζουν μόνο οι αριθμοί
Εδώ το πράσινο και το γαλάζιο καταλήγουνε τον ητουγκί
Εδώ ποντίκια στο φανάρι, ταξιτζίτες και φαντάρι
Και ένας άποιος θερμός η φωνάς που κρύβει το φεγγάρι
Τρόμοι με λακκουβές, αρχά μαρμαρά και κλούβες
Και πουλιά που δεν παιδούν με λασπώμενες τις φτερούγες
Και τα αδερφιά μου σαν σφαίρα στο πατό της θάλαμης
Αθήνα με λαμβάνε στην άλλη μεριά της τάνες
Πίσω απ' τα πάρτη κάποια σελίτ με τσιμετόλιθους και λενίτ
Και ένας μικρός που προσπαθεί να τα γκρεμίσει με ένα μπιτ
Πίσω απ' το ακριβό αμάξι ο μαλάκας δεν είναι εντάξει
Και μικρή να του το κόψει άμα την ξαναπειράξει
Έτσι περνάνε τα χρόνια,
αντιστεγκούμενες τις συνθήκες
Με όνειρα ξεκινάμε, καταλήγουμε με φρίκες
Ανάμεσα σε αποθήκες φρόιων των που δεν φτάνεις
Πλανήτη καληνύχτα από την Αγία Σάνης
Τα αδερφιά μου σαν σφαίρα στο πατό της θάλαμης
Αθήνα μας λαμβάνε στην άλλη μεριά της κάνεις
Όνειρα γλυκά σε αυτά τα μέρη να μην κάνεις
Πλανήτη καληνύχτα από την Αγία Σάνης
Τρεφόμαστε από στινά κάθε νύχτα που μας χάνεις
Αθήνα μας λαμβάνε στην άλλη μεριά της κάνεις
Θα ζήσουμε μια μέρα έξω απ' τα όνειρα που κάνεις
Πλανήτη καληνύχτα από την Αγία Σάνης
Καληνύχτα στον πυρήνα στο που είναι τα χρόνια εκείνα
Ο χρόνος έχει την συνηθία να τρέχει μπροστά
Καληνύχτα από Αθήνα γκυνιά γκρινιά και ρουτίνα
Ο κόσμος βλέπει την αληθεία μέσα σε ποσοστά
Έχει νύχια ακριβά, έχει ωραία νύχτα
Από την άκρη της Πεντελής μέχρι θάλασσα μεριά
Ο κόσμος δεν πάει μπροστά,
έχει σκουπίδια και ωστά
Έχει ψωφιά περιστέρια, φωτοπαιδίκι χαράτο
Από μας για μας μπα, λάντα τρύπια σκαρδιάσα
Πότιλα, μπετούζα στο δάσος της Δάδιασσα
Βορυτή και φορτήκι, Λούμπεν και μικρόαστή
Και ηθική να συντηρούν την μηχάνη Καλημέρα,
μηγρασία σε άσπρο μαύρη ταινία
Ιδρωμένη και βοβή μες στον πέτον μεσοτυχία Νηστική και χορτασμένη,
τυχογραφία χορταριασμένη
Στο πλάνη της μοιάζει Αγία Σάννης λασπωμένη
Μέσα στην κρυβρόχει με φορτηγά για μουσική
Τσιμέτο σαν τον τρακοπούλο,
χειβραθιά μας εκεί Τρένω σε κόρυφο γράμμη για να ανήκει σύντον τρόμο
Και ένα κόκκινο άστερι που μας δείχνει τον δρόμο
Διαδικός, διχαίους καρτού ψηφίου
Ο πλάνητης από την πόμμα παλιού κρύου ψυγείου
Από τα στενά του νετ μέχρι την άκρη του γραφείου
Καλησπέρα, από το ήχλο νεκροταφείο της Μεσογείου
Τα αδερφιά μου σας πέρα, στον πάτο της θα λάμεις
Αθήνα μας λαμβάνεις, την άλλη μεριά της κάνεις
Όνειρα γλυκά σε αυτά τα μέρη να μην κάνεις
Μπλάνητη, καληνύχτα από την Αγία Σάνης
το' ευχόμαστα από σένα κάθε νύχτα που μ'ας κάνεις
Αθήνα μας λαμβάνεις, την άλλη ημεριά της κάνεις
Θα στηζόμαι μια μέρα εξ από τα όνειρα που κάνεις
Μπλάνητη, καληνύχτα από την Αγία Σάνης
Τα αδερφιά μου σας πέρα, στον πάτο της θα λάμεις
Αθήνα μας λαμβάνεις, την άλλη ημεριά της κάνεις
Όνειρα γλυκά σε αυτά τα μέρη να μην κάνεις
Πλανήτη καληνύχτα από την Αγία Σάνης
Τελφόμαστε από σένα κάθε νύχτα που μας χάνεις
Πάθει να μας λαμβάνεις την άλλη μεριά της κάνεις
Θα σύσσουμε μια μέρα εξ' απ' τα όνειρα που κάνεις
Πλανήτη καληνύχτα από την Αγία Σάνης
Στον πατό της θα λάμεις
Πάθει να με λαμβάνεις
Καληνύχτα στον πυρήνα στο πουν τα χρονιά κοινά
Εδώ περνάν τα χρονιά κι αλλάζουν μόνο οι αριθμοί
Το πλανήτης μας η Αγία Σάνης λασπώνει σφιχτές
Πλανήτη καληνύχτα από την Αγία Σάνης