Δεν έχει πια ζωή εδώΣτα περιβόλια μοιάζουν με τα άδεια καφενείαπου με χτύκιασανΔεν έχει πια ζωή εδώΣτα περιβόλια τη νύχτα βρέχει σκοτωμούςΠώς να θερήσω μουσικέςπου να και σπίτια με δικάζουν στα πρετόριαβλέπω τα βέντρα μου κι αυτά μαστιγωμένακαι τα πηγάδια μου παραμακωμένακαι τα πουλιά μου σαν καημόςδεκαπέντα σύλλαβοςΔεν έχουν πια ζωή αυτάτα ερημονήσιαμοιάζουν με τα διατάξειςοκλήσια που ερήμωσανΔεν έχουν πια ζωή αυτάτα ερημονήσιατη νύχτα βρέχει σκοτωμούςΠώς να θερήσω μουσικέςπου να και σπίτια με δικάζουνστα πρετόριαβλέπω τα βέντρα μου κι αυτά μαστιγωμένακαι τα πηγάδια μου παραμακωμένακαι τα πουλιά μου σαν καημόςδεκαπέντα σύλλαβοςΓι' αυτό θα αφήσω εγώ αυτάτα περιβόλιαθα βγω να πάρω τα στενά της θάλασσαςμα δεν μπορώ
