*Όταν σε δω η στεναχώρια μου βρίσκει ξανά τη γιατρίαΜα δε με νοιάζει, δε με νοιάζει, δε με νοιάζειΜπρος τη χαρά σου έναν καημό ποιος λογαριάζειΜπρος τη χαρά σου έναν καημό ποιος λογαριάζειΜα δε με νοιάζει, δε με νοιάζει, δε με νοιάζειΤο δράμα αυτό να σε μοιράζομαιΕίναι μαρτύριο φοβερόΈνας καημός σαν είσαι χώρα μουΔιπλή χαρά μαζί κι οι δυοΜα δε με νοιάζει, δε με νοιάζει, δε με νοιάζειΠρος τη χαρά σου έναν καημό ποιος λογαριάζειΠρος τη χαρά σου έναν καημό ποιος λογαριάζειΠρος τη χαρά σου έναν καημό ποιος λογαριάζειΜα δε με νοιάζει, δε με νοιάζει, δε με νοιάζειΠρος τη χαρά σου έναν καημό ποιος λογαριάζειΜα δε με νοιάζει, δε με νοιάζει, δε με νοιάζειΠρος τη χαρά σου έναν καημό ποιος λογαριάζειΠρος τη χαρά σου έναν καημό ποιος λογαριάζειΜα δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει