Εσύ δεν είσαι πληγήπου ο χρόνος τη κλείνειΕσύ δεν είσαι κερίπου στον άνεμο σβήνειούτε μια στάλα βροχήςπου το χώμα τη πίνειΕσύ είσαι εκείνο το παράδειγμαξένο κάτιπου το λένε, που το λένε αγάπηκαι εγώ σαν μαγίζειςΕσύ είσαι εκείνο το παράξενο κάτιπου το λένε, που το λένε αγάπηκαι με συγκλονίζειςΕσύ δεν είσαι πιο το που εις άλλοι περνάειλουλούδι ζωγραφιστόσε ποτήρι που σπάειούτε κάτι απλόπου μια νύχτα κρατάειΕσύ είσαι εκείνο το παράξενο κάτιπου το λένε, που το λένε αγάπηκαι εγώ σαν μαγίζειςΕσύ είσαι εκείνο το παράξενο κάτιπου το λένε, που το λένε αγάπηκαι με συγκλονίζειςΕσύ είσαι εκείνο το παράξενο κάτι
