Εσύ δεν είσαι πληγή
που ο χρόνος τη κλείνει
Εσύ δεν είσαι κερί
που στον άνεμο σβήνει
ούτε μια στάλα βροχής
που το χώμα τη πίνει
Εσύ είσαι εκείνο το παράδειγμα
ξένο κάτι
που το λένε, που το λένε αγάπη
και εγώ σαν μαγίζεις
Εσύ είσαι εκείνο το παράξενο κάτι
που το λένε, που το λένε αγάπη
και με συγκλονίζεις
Εσύ δεν είσαι πιο το που εις άλλοι περνάει
λουλούδι ζωγραφιστό
σε ποτήρι που σπάει
ούτε κάτι απλό
που μια νύχτα κρατάει
Εσύ είσαι εκείνο το παράξενο κάτι
που το λένε, που το λένε αγάπη
και εγώ σαν μαγίζεις
Εσύ είσαι εκείνο το παράξενο κάτι
που το λένε, που το λένε αγάπη
και με συγκλονίζεις
Εσύ είσαι εκείνο το παράξενο κάτι