ΦανταράκιΈχει ημεράκι και τα έχει πηγήΓιατί έχει ημέρες να πάρει γράμμαΑπ' το κορίτσι του και ανησυχείΘέλει να πάει στο λοχαγό τουΚαι συλλογέται τι να του πειΑν του γυρέψει και καμιά χάρηΦανταράκιΦοβάται μη τυχόν και του αρνήθηΟ λοχαγός του είναι λεβέντηςΕίναι λεβέντηςΈχει κι εκείνος χρυσή καρδιάΤον εγνωρίζει απ' την ΑθήναΠου κατοικούσανε σε μια γειτόνιαΓια αυτό όταν πήγεΤου λέει με γέλιοΚαταλαβαίνωΤι θες να πειςΜινιά κι είσαι εντάξειΒρε φανταράκιΠάρε μια κι ημεράκι*
