ΦανταράκιΈχει ημεράκι και τα χύπη γηΓιατί έχει ημέρες να πάρει γράμμαΑπ' το κορίτσι του και ανησύχειΦελή να πάει στο λοχάγο τουΚαι συλλογέται τι να του πειΑν του γυρέψει και καμιά χάρηΦελή να πάει στο λοχάγο τουΦόβαται μη τυχόν και του αρνείυτηΟ λοχάγος του είναι λεβέντηςΈχει ημέρακι και τα χύπη γηέχει κι εκείνος χρυσή καρδιάτον εγνωρίζει απ' την Αθήμαπου κατοικούσανε σε μια γειτόνια.Γι' αυτό όταν πήγε του λέει με γέλιοκαταλαβαίνω τι θες να πειςΜινιάκι σε εντάξει βρε πανταράκιπάρε μια άδεια και άντε να τη βρειςΜινιάκι σε εντάξει βρε πανταράκιπάρε μια άδεια και άντε να τη βρεις
