เมื่อไรที่สายลมพัดผ่าน
เนินนานสักเพียงหน่อย
ให้รับรู้ว่าความคิดถึงของฉันเอง
ผ่านสายลมฝากแสงดาวมาส่งให้เธอ
อาจอยู่ในเสียงเพลงรักเก่าสึงใจได้เสมอ
ความคิดถึงอําลังส่งตรงไปหาเธอ
จากหัวใจที่เฝ้าคอยเธออยู่ตรงนี้
เวลาที่เราต่างคนต่างไกลกัน รักนั้นยังผูกพันไว้ข้างๆกาย
อาจมีนักที่ที่เราใจตรงกัน แม้ทองฟ้าทะเลจะมีมาความกัน
แต่คงไม่หยุดความคิดที่มีเธอ ความคิดถึงไม่ต้องพึ่งบัตรหาน
เพียงแค่สายลมผ่าน คือใจฉันมารักฆาเธอ ความคิดถึง
มองไม่หันตื่นอยู่รอบรอบตัวเธอ หลับไปแล้วก็ยังจะ
ความคิดถึงยังคิดถึงยังคิดถึงยังคิดถึงเธอเหลือกัน
ค
ําคืนที่แสงดาวร้อยพัน
ถักเทียบกับใจฉัน
ความคิดถึงเหมือนกันกว่าอาวุธเป็นฟ้ากัน
จะเหมือนลมที่หายใจเข้าออกเคียงเธอ
เวลาที่เราต่างคนต่างไกลกัน รักนั้นยังผูกพันไว้ข้างๆกาย
อาจมีนาทีที่เราใจตรงกัน แม้ทองฟ้าทะเลจะมีมาความกัน
แต่คงไม่หยุดความคิดที่มีเธอ ความคิดถึงไม่ต้องพึ่งบทิฮัน
เพียงเขาสายลงผ่าน คือใจฉันมันเลยค่าเธอ
ความคิดถึงมองไม่เห็นตื่นอยู่รอบๆตัวเธอ
รับไปแล้วก็ยังจะ
ความคิดถึงยัง คิดถึงยัง คิดถึงยัง
คิดถึงเธอเหลือเกิน
ความคิดถึงไม่ต้องพึ่งบทิฮัน
เพียงเขาสายลงผ่าน คือใจฉันมันเลยค่าเธอ ความคิด
ถึงมองไม่เห็นตื่นอยู่รอบๆตัวเธอ รับไปแล้วก็ยังจะ
ความคิดถึงยัง คิดถึงยัง คิดถึงยังคิดถึงเธอเหลือเกิน
อีกทุกท่าน
