Σε κάθε βήμα φαίνεται ανοίγονται δυο δρόμοιτον έναν δεν τον ξέρω άλλος είναι της φωτιάςκι άμα περάσεις από κει είναι σκληρή νόμημαζεύεις τα κομμάτια σου κι ύστερα προχωράςμαζί σου δεν μπορούσα να κρατήσω πισίνηκαλούσα και το πείσμα και την τρέλα μου απ' τα βάθηκι ισόβουσα πάνω στο δικό σου το σκηνήζητούσα το ρόδο ζητούσα και τ' αγκάθιγια μένα ήσουν θανατή φορός πυρετόςπου μου δώσε όμως χάρη και μ' άφησε να ζήσωκαι είδα πως γίνεται απ' τα σκοτάδια φωςσιγά σιγά κι εγώ να να τέλω μαζί τουθυμάμαι σ' αγαπούσα τώρα πια δεν νιώθω πωςκοντά σου ότι με έφερε αλλού τώρα με πάειτα μαύρα σου τα μάτια γίνανε μπλε και είναι αλλιώςαλλιώς το νιώθω μέσα μου αυτό που σπαρταράειτώρα έχω στο νησάκι μου τεράστια περιουσίακαι πέρπατο ξοδεύοντας σε δύσκολη εποχήστου κόσμου τα παράτερα δεν δίνω σημασίααπ' την αγάπη πέθανα και να είμαι ζωντανήγια μένα ήσουν θανατή φορός πυρετόςπου μου δώσε όμως χάρη και μ' άφησε να ζήσωκαι είδα πως γίνεται απ' τα σκοτάδια φωςσιγά σιγά κι εγώ ν' ανατέλλω μαζί τουΣτο δρόμο της επιστροφής που μέτρησα από σένααπ' τα σαράντα κύματα πέρασα για να ρθωο κύκλος που άνοιξε πλατιά έκλεισε και για μένακαι τις καινούριες θάλασσες μαθαίνω για να βγωμε μία τόσο ζωρική κι ωραία ιστορίατο ξέρω πως τη βάθανε πολύ κάποια φοράγυρνώ βλέπω τις στάχτες της δεν έχει σημασίαμε τίποτα δεν βάλαζα μια τέτοια πυρκαγιάΓια μένα ήσουν θανάτυπορος πύρατοςπου μου έδωσε όμως χάρη και μ' άφησε να ζήσωκαι είδα πως γίνεται απ' τα σκοτάδια φωςσιγά σιγά κι εγώ ν' ανατέλλω μαζί τουΓια μένα ήσουν θανάτυπορος πύρατοςπου μου έδωσε όμως χάρη και μ' άφησε να ζήσωκαι είδα πως γίνεται απ' τα σκοτάδια φωςσιγά σιγά κι εγώ ν' ανατέλλω μαζί τουΥπότιτλοι AUTHORWAVE