Η μνήμη μας είναι εκείνη η οποία μας διατηρεί και μας ανανεώνει.Έφτιαχνα πάρα πολλές πέτρες εκεί πέρακαι αντιπαρέθετα σε όλη αυτή την πίεση,σε όλο αυτόν τον βάρβαρο σκοταδισμό που μου επέβαλαν,τα ωραία γυναικεία και αντρικά σώματα στις πέτρες,επιμένοντας να ισχυρίζομαι ότι υπάρχει ομορφιά, υπάρχει ακόμη αξία,και παρόλα αυτά υπάρχει.Πέτρες.Έρχονται, φεύγουν οι μέρες, χωρίς σπουδή, χωρίς απρόοπτα.Οι πέτρες μουσικεύουν στο φως και στη μνήμη.Ένας βάζει μια πέτρα για προσκέφαλο,άλλος πριν κολυμπήσει αφήνει τα ρούχα του κάτω από μια πέτρα,μην του τα πάρει ο αέρας.Άλλος έχει μια πέτρα για σκαμίδι,ή για σημάδι στο χώρο,στο γάφι του, στο κημητήρι, στο μαντρί, στο δάσος.Αργά, μετά το λεόγερνο, γυρίζοντας σπίτι σου,όποια πέτρα από τα κρογιάλη,κι αν ακουμπήσεις στο τραπέζι σου,είναι ένα αγαλμάτιο,μια μικρή νίκη ή το σκυλί της Άρτεμης.Κι αυτή, που ένας έφηβος το μεσημέρι,ακούμπησε τα βρεγμένα του πόδια,είναι ένας πάτρος.Με σκυαλά, ελισμένα μαθόκλαδα.