Απ' την παλιά λικάρνασσο,
τα χέλισα κι η έλισσο
κι από τη Σαντορίνη,
αχ γλυκό μου μανταρίνη, αχ γλυκό μου αχ
Σου στείλα γράμμα και γραφή κι από κρυσί δεν πήρα
μαύρη δίκοπη μου μοίρα,
μαύρη δίκοπη μου μοίρα έλισσο.
Απ'
την παλιά λικάρνασσο,
τα χέλισα κι η έλισσο
έτραβηξα μια σκόλη στην Αγιά Σοφιά,
στην πόλη στην Αγιά Σοφιά
κι άναψα τείλη και κερί να σε καλά κυρά μου,
κι άναψα τείλη και κερί να σε καλά κυρά μου.
Ας μη θέλεις τη χαρά μου κι ας μη θέλεις τη χαρά μου έλισσο.
Απ'
την παλιά λικάρνασσο,
αχ έλισσα κι η έλισσο
σου στέλνω την καρδιά μου τα Βενετίκα,
φλουριά μου τα Βενετίκα.
Κι αν δεν με θέλεις μην το πεις την επικράταξέ μα,
κι αν δεν με θέλεις μην το πεις την επικράταξέ μα.
Κι εγώ στη δική σου γενιά,
κι εγώ στη δική σου γενιά έλισσο.