Μη με
ρωτάς τι έχω ζήσει
ούτε τι έχω αγαπήσει
κι είμαι σαν νύχτα με βροχή
ρώτησα αυτούς που με προδώσαν
κι αν τη χαρά καημούς μου δώσαν
και λένε πως έχουνε ψυχή
Μη μου ζητάς να εξηγήσω κάτι που δεν μπορώ να αρχίσω
ο φαρός είναι πια σβηστός
Ίσως με την
δική
σου ορφάνια
να δρω κι εγώ την περηφάνια
για να μην ζω γονατιστός
Μη με ρωτάς τι θέλω ακόμη
και τι μου φτέξανε οι δρόμοι
που
λυπάνε μακριά
κάποτε πρέπει να ελπίσω ότι κι εγώ θα ξεκινήσω
και
πως κι εγώ έχω καρδιά
*
Γονατιστός
