ร
ู้ รู้ เธอนั้นมีคู่ใจ
อย่าให้ถึงไม่ลืมเธอ
เพราะด้วยเหตุใด
ใจฉันยังปร่ําเผอ
เฝ้าและเมอไม่ลืม แม้วันคืนเดือนผ่า
ใจฉันยังรําพึงถึงเธอ สิ่งที่เคยสัมผัส
ยังจําหยึดมันตราถึง
ยังฟังอยู่กลางใจ
รู้ รู้ เธอนั้นมีเจ้าของ
มองฉันได้แต่มอง
ถึงจะยังไร
มันก็เป็นสุขใจ
สุดชั่วคราวก็ยัง
ก็ยัง ยังดีเสียกว่า
ใจฉันต้องมาหลายประตรม
หยุดระทมคมคืน
เก็บเอาความหวานชื่นจุนเชื้อ ความรักแก่ดวงใจ
รักนั้นยังอยู่เต็มหัวใจ
ใจและคําใหม่ขึ้นคงอยู่
จิตไปฝัน ถึงเธอไม่ลืมเสียที
เต็มพรีด้วยความรักเธอ
รู้ รู้ ใจฉันมันก็รู้
ยังพื้นสู้ความจริง
จําใจ
ใจฉันทําไม่รู้ เบื่อฝืนใจ ต้องยอมให้ใจคิดถึงเธอ
ตัวฉันต้องยินยอมแพ้พาย ปล่อยให้ใจฝันไฟ
รักเธอไม่นาย
เต็มใจ
ใจฉันภาจใจเธอ
รู้ รู้ เราต้องอ้ามใจ
หยุดใจรักเธอ
สุดเจ็บใจ
เราต้องแพ้พาย
ปล่อยใจรักเธอ
รู้ รู้ ใจฉันมันก็รู้
ยังฝืนสู้ความจริง
แม้จําใจ
ใจฉันทําไม่รู้ เบื่อฝืนใจ ต้องยอมให้ใจคิดถึงเธอ
ตัวฉันต้องยินยอมแพ้พาย ปล่อยให้ใจฝันไฟ
รักเธอไม่นาย เต็มใจ
ใจฉันภาจใจเธอ