โอนคือเจ้านังใจ
ออกกางเตอร์ปล่อยปัน ตาปันสู่ปีเสือยา
ตางหักน้องอ่อนไหน เติมไว้เป็นปุ่นตาปี
หักหน้าน้องอําอาญสุดโคงยา
ยิ่งกว่ายื้อหึ้งมา ใจปีผีดเปิด
กุ้งกว่าเหล่าหมาว จ้อมยาเข้าเพิ่ง ตาหน้าเหิน ใจวนนังอื้น
กุ๊กกก จังเป็นกุ้น ลิ้งลืมมาปัน โปบโปบแม่แม่ เป็นน้ําตายาว
ปันเบ
ากว้าง ยิ่งน้องหลาดหม่อ ยักษ์นักภาษา ลําเชิงหินหา
กุ้นคึกจังนังจายย้อนหักน้องไล่หลา
อํากังเจอปลอยปาน
แต่บนสูปปีเสือยา
หักน้องอ่อนไหน ตื่นไว้เป็นปุ่นตาปี
หักน้องอําอาญสุดโหญา
ชิวกว่าหลาหลาหึ่งมา ใจปีผีดเปิด
สุนในหนอ ไปตามจงหันตา
กุ้งกว่าเหล่าหมาว จ้อมยาเข้าเพิ่ง
เกิดออกเดินเป็นคน เร่งลืม้าปัน ปอบๆแม่ๆเป็นน้ําตายาอุ้น
ป่าวกว้า ยิ้งน้องหลาดมอง
ยักยักษ์ผ่านผ้า
ลําสอกอิ่งผ้า
พบลองหักน้า
ต้องไม่ติดต่อ
ท่ําคําหน้าๆ ขาดใจเลือดยอด
ไกลหลาดน้องหวา
ตีห้าขึ้นลี
ชื่นมาแล้วสําคุยนางนา
หาจอตามวนเสือ ตามใจเลือกไป
ตาน้องดู
ลองสืออันฮันมี
ไว้อ่อนไปปันสุข ตามหักอุ้นกว่า ก็ปืดใจ น้องเล่นยักษ์จัง
ยักษ์หน้าตาหวนคือ ปอลัยจับเม้น น้ําลําเล็มเล่น ตีน้อยแก่กู
กุ้งกวาแลหาจิต ตั้งกินจันเตร
นึงปบนึงลา
จับไว้ตอดา
