บนคึกจึงนังจาย
Sullivan า
ha
หard
กรคึกเจ้านางจายย่อนฮักนองไล่หงา
ห้างกางเจอปล่อยแปลง แต่บรรซูปปีเสียยา
ทางฮักนองออนไนตื่นไว้เป็นปุ่นตาปี
ฮักหนานองอําอาญสุดโหญา
จุกว่ายื้อหึ้งมา ใจปีผิดเปิด สุนไนโนไปตามจงหันตา
ต้มกว่าแลหาเบา จมยาเข้าเพิ่ง ตานาเฮิง ใจวนนังหืด
กิดออกเดินเป็นก้อน เล่งลืม้าปัน ปอบปอบแม่แม่เป็นน้ําตายาว
น้ําตายาว อันกรมัมเบากว้าง ยิ้งน้องหลาดมอง
ยากยากผ่านผ้า
ลําชอบเป็นผ้า
พบลองหักหนา
ตางไม่ติมโต
ทําคําไหนหนา ขาดใจเลืดย้อน
ไกลลัดนางวาง
ตีหาขึ้นลี
ชื่อมาแล้วสัมปุยนังหนา
อาจจอตาหมุนเสือ ตางใจเลืกไป
ตานองดู ลองเสืออันหันเมีย
ปล่อยอ่อนปล่อยปันสูก ตางหักปนกวา
ก็ปืดใจ นางเลยยากจังเมีย
ห้าห้วนคือ ปอลัยจับเมีย น้ําลมเล็มเล่น ตีน้อยเกกู
กุ้งกวาแลหาจิต ตางกินจันเตีย
นึงปบนึงลา
จับไว้ตอตา
