มองใครต่อใครที่แดนจับมือเกี่ยวกัน
เห็นเขาเหล่านั้นก็นึกอิจฉะในใจ
ทําไมไม่เป็นไม่มีอย่างเขา
คิดแล้วมันก็เศร้าใจ
มีเพียงความเหงาให้เดินกอดเขาเท่านั้น
ที่นั่งติดกันเวลาโดนนั้นคือใคร
จะกินจะเดินจะนอนก็เหงา
ไม่มีใครขึ้นข้างไก่
ไม่มีใครเลย
จะมีใครใคร rะ คนหน้าตา อย่างฉันที่เหมือนจริงมνοดา
ไม่ข้าวตามเหมือนใครข้าย
ดะมีใครใครเหมือนที่จะมองตาหู้ใจ
จะมีไม่ใครเข้าใจรักกัน
จะมีกี่คนที่เขาจะมองอย่างนั้น
จะมีสักวันบางไม่ที่ฝันเป็นจริง
ฉันมีกี่คนที่เขาจะรัก
ที่ฉันเป็นในทุกสิ่ง
มีเพียงความเหงาให้เดินกอดขอเท่านั้น
ที่นั่งติดกันเวลาดวนหนังคือใคร
จะกินจะเดินจะนอนก็เหงา
ใครมีใครเคียงข้างกาย
ไม่มีใครเลย
จะมีใคร ใครรักคนหนาตายอดฉันที่มันธนาดา
ไม่เข้าตามเป็นใคร ใคร
จะมีใคร ใครไหมที่ฉันมองแต่หัวใจ
จนมีไม่ใครหัวใจรักกัน
มองเห็นความสําคัญ
จับมือกอดฉันด้วยความเป็นใจ
จะยอมให้ทุก ทุกสิ่ง
ที่กลัวฉันมีอยู่
จะไม่ทําให้เขาผิดหวังไว้สักครั้ง
จะมีใคร ใครรักคนหนาตายอดฉันที่มันธนาดาไม่เข้าตามเป็นใคร ใคร
จะมีใคร ใครไหมที่ฉันมองแต่หัวใจจนมีไม่ใครเข้าใจรักกัน
จะมีใคร
ใครรักคนหนาตายอดฉันที่มันธนาดาไม่เข้าตามเป็นใคร
ใคร
จะมีใคร ใครไหมที่ฉันมองแต่หัวใจ
จนมีไม่ใครเข้าใจรักกัน