ม
องใครต่อใครที่เดินจับมือเกี่ยวกัน
เห็นเขาเหล่านั้นก็นึกอิจฉะในใจ
ทําไมไม่เป็น ไม่มีอย่างเขา
คิดแล้วมันก็เศร้าใจ
มีเพียงความเหงาให้เดินกอดขอโทษนั้น
ที่นั่งติดกันเวลาดูนัง
คือใคร
จะกิน จะเดิน จะนอนก็เหงา
ไม่มีใครเคียงข้างกาย
ไม่มีใครเลย
จะมีใคร ใครรักคนหน้าตาอย่างฉัน
ที่มันธรรมดา ไม่เข้าตาเหมือนใคร ใคร
จะมีใคร ใครไหม ที่จะมองแปลหัวใจ
และรักกัน
จะมีกี่คนที่เขาจะมองอย่างนั้น
จะมีสักวันบางไหมที่ฝันเป็นจริง
จะมีกี่คนที่เขาจะรัก
ที่ฉันเป็นในทุกสิ่ง
มีเพียงความเหงาให้เดินกอดขอเท่านั้น
ที่นั่งติดกันเวลาดูนังคือใคร
ฉันนอนกลงเหงา ไม่มีใครเคียงข้างกาย
ไม่มีใครเลย
จะมีใคร ใครรักคนหน้าตาอย่างฉันที่มันธรรมดา ไม่เข้าตาเหมือนใคร ใคร
จะมีใคร ใครไหมที่จะมองแปลหัวใจ
จะมีไหมใครเข้าใจรักกัน
มองเห็นความสําคัญ
จับมือกอดฉันด้วยความเต็มใจ
จะยอมให้ทุก ทุกสิ่ง
ที่ตัวฉันมีอยู่
จะไม่ทําให้เขาผิดหวังเลยสักครั้ง
จะมีใคร ใครรักคนหน้าตาอย่างฉันที่มันธรรมดา ไม่เข้าตาเหมือนใคร ใคร
จะมีใคร ใครไหมที่จะมองแปลหัวใจ
จะมีไหมใครเข้าใจรักกัน
จะมีใคร ใครรักคนหน้าตาอย่างฉันที่มันธรรมดา ไม่เข้าตาเหมือนใคร ใคร
จะมีใคร ใครไหมที่จะมองแปลหัวใจ
จะมีไหมใครเข้าใจรักกัน
