แอบส่งดอกไม้ไปให้ เธอไม่รู้หรอก กับสิ่งดีๆให้เธอ
เธอไม่รู้
ปิ้งคงปิดบังซ่อนอยู่
เธอไม่ต้องรู้ ว่าฉันนั้นคือใคร
ส่งความคิดถึงไปให้ เธอไม่รู้หรอก
เป็นกําลังใจให้เธอ อยู่เสมอ
แม้เราไม่ได้พบเจอ
อย่าดาวเลยเธอ
ว่าฉันนั้นเป็นใคร
ฉันอาจเป็นไส้ฝน เมื่อเธอร้อนใจ
อบอุ่นเหมือนไฟ เมื่อเธอนีบน้าว
อาจเป็นรุ่นตรี กล่อมเธอเมื่องาว
อาจเป็นแสงดาว เมื่อเธองานมอง
แค่เพียงช่วยรับมันไป
ในทุกๆ อย่าง ก็เพียงต้องการให้เธอ
มีสุขเสมอ แม้เราไม่ได้พบเจอ
อย่าดาวเลยเธอ ว่าฉันนั้นเป็นใคร
ฉันอาจเป็นสายฝน
และเธอร้อนใจ
เหมือนไฟ เมื่อเธอเน็บดาว
เป็นดุนตรีกล่องเธอเมื่อเงา
เป็นแสงดาว เมื่อเธองานมอง
แล้วเมื่อถึงเวลาก็จะรู้
เหตุผลที่ฉันนั้นทําให้เธอไป
จะเขียนข้อความหนึ่งไปกับดอกไม้ ให้เธอเรียกฉันว่าสายลมที่หวังดี
ฉันอาจเป็นสายฝน เมื่อเธอร้อนใจ
อบอุ่นเหมือนไฟ เมื่อเธอเน็บดาว
อาจเป็นดุนตรีกล่องเธอเมื่อเงา
อาจเป็นแสงดาว เมื่อเธองานมอง