อาจจะดูว่ามันนาน
ผ่านมันนานลงเลยไป
อาจจะดูว่าหัวใจของฉันมันชิมละช้า
ดูไม่เป็นทุก
เหมือนไม่เสียใจ มันคนไม่มีน้ําตา
อาจจะดูว่าดีกว่าจากคนนั้น
อาจจะดูเหมือนแข็งแรง
แกล้งกว่าวันที่เธอไป
อาจจะดูเหมือนลืมง่าย ใกล้ๆไม่มีอะไร
มันไม่ใช่เลย มันไม่ใช่เลย
ยังไม่เคยลืมลืมเธอไป
ไม่ว่านานเท่าไร
เธอรู้หรือเปล่า
ว่ามันเจ็บปวดรุดเรา และทรมาน
เมื่อรู้ว่าไม่มีใคร
เธอรู้หรือเปล่า
ความเหงากับความหมอนเปล่า
เพียงใด เมื่อต้องคอยแต่คนที่ไม่มีวันกลับมา
เมื่อรู้ว่าไม่มีใครเธอรู้หรือเปล่า
ความเหงากับความหมอนเปล่า ปวดร้าวเพียง
ใด เมื่อต้องคอยแต่คนที่ไม่มีวันกลับมา
