อาจจะดูว่ามันนาน
ผ่านนานลงเลยไป
อาจจะดูว่าหัวใจของฉันมันชินหลัจชา
ดูไม่เป็นทุกเหมือนไม่เสียใจ มันคงไม่มีน้ําตา
อาจจะดูว่าดีกว่าจากคนนั้น
อาจจะดูเหมือนแข็งแรง
แกร่งกว่าวันที่เธอไป
อาจจะดูเหมือนลืนง่าย ใกล้ๆไม่มีอะไร
มันไม่ใช่นาย
มันไม่ใช่ไร
ยังไม่เคยลืนลืนเธอไป
ไม่ว่านานเท่าไร เธอรู้หรือเปล่า
ว่ามันเจ็บปวดรุนเราและทรมาน
ไม่รู้ว่าไม่มีใคร เธอรู้หรือเปล่า
ความเหงากับความหมอนเปล่า ปวดเราเพียงใด
เมื่อต้องคอยแต่คนที่ไม่มีวันกลับมา
มา
มา
มา
เวذا
หวัดเราเพียงใด
เมื่อบังคอยทุกคน
ที่ไม่มีวันกลับมา
