คนที่อ่อนละลา
ให้เธอคงมาในวันเหงาๆ
เตือนตัวเองเบาๆ
ว่าควรห้ามใจ
ไม่อยากเจอสันสํา
ไม่อยากท้มเจให้ใครหมดทั้งใจ
ก็ว่าต้องเป็นฝันร้ายอีกครั้งหนึ่ง
เธออาจจะเป็นดึงเช็ดน้ําเย็นชลองจิตใจ
หรืออาจเป็นไฟที่มาแพร่เผ่า
บางทีใจเธอก็ดูยากเย็นจนเกินจะคาดเดา
ก็รู้ต้องหยุดทรงนี้
แต่ฉันก็ปล่อยให้ใจ
รักไปโดยไม่มีเหตุผล
รักเธอโดยไม่มีคอมเมนต์
โดยไม่แคร์
ไม่ว่าวันพรุ่งนี้เป็นอะไร
ถ้าใจเธอไม่จริงยังน่ะ
หยุดฉันที่ได้ไหม
ก่
อนที่หัวใจจะรักเธอไปกันนี้
ทุกครั้งที่เธอจําดีกันยิ่งทําให้ฉันคิดมา
ไม
่อยากยักษ์ยังชั่งใจต่อไปห้ามตัวเองที่ไรทําไมข้างในมันยิ่งเรียกร้อง
เหมือนว่าในสมองไม่ยอมสั่งหัวใจ
รักไปโดยไม่มีเหตุผลรักเธอโดยไม่มีคอมเมนต์โดยไม่แคร์
ไม่ว่าวันตรงนี้เป็นอะไรถ้าใจเธอไม่จริงยังน่ะ
หยุดฉันที่ได้ไหมก่อนที่หัวใจจะรักเธอไปกันนี้
ก่
อนที่หัวใจจะรักใครไปอีกครั้ง